Berlijn/Polen Berlin/Poland 2-3-2019

Naar Berlijn

To Berlin

'S-morgens vertrok ik heel vroeg, nl. om 6 uur. Gisteren had ik late dienst gedraaid tot 23.00 uur. Had niet zo veel geslapen. Vertrok via Düsseldorf, Oberhausen, Dortmund en Hannover richting Braunschweig waar ik een lange pauze hield. Braunschweig is een mooie stad met vakwerkgebouwen. Braunschweig is een katholieke enclave in het protestante noorden. Hoewel er in Braunschweig morgen (zondag) carnaval gevierd wordt was er nergens carnavalsversieringen te zien behalve wat tegels die carnavalspet moest voorstellen. Braunschweigse carnaval is zelfs veel ouder dan de Keulense carnaval. Die stamt vanaf de late Middeleeuwen. Braunschweig wordt in de tijd van de carnaval Löwenstadt genoemd. 

I left very early in the morning, at 6 o'clock. Yesterday I had a late shift until 11 p.m. Hadn't slept that much. I left via Düsseldorf, Oberhausen, Dortmund and Hanover for Braunschweig where I had a long break. Braunschweig is a beautiful city with half-timbered buildings. Braunschweig is a Catholic enclave in the Protestant North. Although carnival is celebrated tomorrow (Sunday) in Braunschweig, there was nowhere to be seen carnival decorations except for some tiles that carnival cap had to represent. Braunschweig carnival is even much older than the Cologne carnival. It dates from the late Middle Ages. Braunschweig is called Löwenstadt in the carnival days.

Allereerst ging ik naar het bureau voor de toerisme en kreeg 2 zelfde stempels (rood en zwart) die leeuw op de rots moest voorstellen, het symbool van Braunschweig. Daarna ging ik naar het postkantoor die in een oud kasteelachtige gebouw gevestigd was. De enorme houten deuren gingen vanzelf open alsof ik in een griezelige slot binnenkwam. In het postkantoor werd de filatelieloketstempel niet meer gebruikt. 

First of all I went to the tourism office and got 2 of the same stamps (red and black) that lion on the rock had to represent, the symbol of Braunschweig. Then I went to the post office that was located in an old castle-like building. The huge wooden doors opened automatically as if I entered a creepy lock. The philatelic counter stamp was no longer used in the post office.

Naar de oude grensovergang met DDR

Nadat ik van de lunch genoten had werd het tijd om verder te gaan. Ik reed net voorbij Helmstedt waar er een oude grensovergangscomplex met DDR zich bevond. Alles was in originele staat gebleven. Daar is zelfs een museum gevestigd die gewijd was aan de oude DDR-tijden bij de grens. Ik heb verhalen gehoord hoe de bewaking streng was. Alles werd er grondig doorzocht van boven tot onder. Zomaar DDR bezoeken was dat haast uitgesloten behalve de transitroute richting West-Berlijn en Polen. Daar kreeg je een soort transitvisum. Afwijken van de transitroute was toen ten strenge verboden. De snelwegen waren zo in slechte staat, harder dan 100 km/uur mocht ook niet. Daar zorgt de Vopo (Volkspolizei) wel ervoor. Als er geflitst werd, sturen zij door naar de grensovergang met West-Berlijn of Polen, dan wacht je een flinke boete te voldoen met harde West-Duitse Marken, aangezien hun wagens (Wartburg) niet zo hard konden rijden. In het museum kreeg ik een oude originele doorgangsstempel.

After I enjoyed the lunch it was time to move on. I just drove past Helmstedt where there was an old border crossing complex with DDR. Everything had remained in its original state. There is even a museum here that was dedicated to the old GDR times at the border. I have heard stories about how strict surveillance was. Everything was thoroughly searched from top to bottom. Just visiting DDR was almost impossible except for the transit route to West Berlin and Poland. You received a kind of transit visa there. Deviating from the transit route was then strictly prohibited. The freeways were so in poor condition, harder than 100 km / hour was not allowed either. The Vopo (Volkspolizei) will take care of that. If there is a flash, they send to the border with West Berlin or Poland, then you will pay a hefty fine with hard West German Marks, since their cars (Wartburg) could not drive so fast. In the museum I received an old original transit stamp.

Verder naar Berlijn

Via Maagdenburg bereikte ik de Berlijnse Ring A10 en ik sloeg af die direct naar West-Berlijn leidde via de AVUS (voluit Automobil-Verkehrs- und Übungs-Straße), de oudste snelweg van Europa, geopend in 1921. Het was een oorspronkelijke lange racecircuit maar tegen de betaling (tol) mag je buiten de race die weg op rijden. Nu is het tegenwoordig een onderdeel van de Autobahn A115. Bereikte de kleine Berlijnse ring A100, reed tegen de klok mee tot het einde van de ring en reed rechtdoor 15 km lang met talloze stoplichten door de stad toen ik het hostel Generator bereikte. Het hostel was gevestigd in een gerenoveerde kantoorgebouw uit de DDR-tijd. Normaal zou je parkeerkosten van 10 euro per dag betalen maar gelukkig mocht ik gratis parkeren in een privé-terrein.

Via Magdeburg I reached the Berlin ring road A10 and I turned directly to West Berlin via AVUS (fully Automobil-Verkehrs- und Übungs-Straße), the oldest expressway in Europe, opened in 1921. It was an original long race circuit but against payment (toll) you can drive that road outside the race. Nowadays it is part of the Autobahn A115. Reached the small Berlin ring road A100, rode counter-clockwise to the end of the ring road and drove straight for 15 km through countless traffic lights through the city when I reached the Generator hostel. The hostel was located in a renovated office building from the GDR era. Normally you would pay parking costs of 10 euros per day but luckily I was allowed to park for free in a private area.

Bij de Generator Hostel

Mijn kamer was heel sober ingericht met 4 stapelbedden en kastjes zoals in een kazerne. Ik had me geinstalleerd en daarna ging ik bij de bar typisch Berlijns diner eten, boulet, een variant van de Duitse frindakel met aardappelsalade. Het was heerlijk en ik dronk ook typisch Berlijns bier merk Astra.

My room was very plainly furnished with 4 bunk beds and cupboards like in a barracks. I had settled in and then I went to the bar to eat typical Berlin dinner, boulet, a variant of the German frindacle with potato salad. It was delicious and I also drank typical Berlin beer brand Astra.

Uitgaan in het centrum van Berlijn

Na het diner ging ik naar het S-Bahn station bij Landsberger Allee, zo'n 100 meter verder op. Dat S-Bahn bevond zich in een kleine spoorring rond het centrum van Berlijn. Je kon kiezen tussen met de klok mee of tegen de klok. Dus ik koos tegen de klok in tot Gesundsbrunnen. Daar kon je overstappen op een andere lijn die dwars door het midden van Berlijn leidde. S-Bahn is heel goedkoop en efficiënt, elke 5 of 10 minuten. Er werd niet streng gecontroleerd, de tourniquets ontbraken. Men werkt op basis van vertrouwen en van de bekende Duitse discipline. Ik stapte uit bij de Brandenburger Tor. Je kon die in de verte zien, die was zo mooi verlicht. Vroeger werd het uitzicht belemmerd door het Berlijns Muur. Gelukkig was die verdwenen.

After dinner I went to the S-Bahn station at Landsberger Allee, about 100 meters further on. That S-Bahn was in a small rail ring around the center of Berlin. You could choose between clockwise or counterclockwise. So I chose Gesundsbrunnen counterclockwise. There you could switch to another line that led right through the middle of Berlin. S-Bahn is very cheap and efficient, every 5 or 10 minutes. There was no strict control, the tourniquets were missing. They work on the basis of trust and the well-known German discipline. I got out at the Brandenburg Gate. You could see it in the distance, it was so beautifully lit. In the past, the view was obstructed by the Berlin Wall. Fortunately it had disappeared.

Terug naar het hostel.

Nadat ik genoten van het uitzicht bij de Brandenburger Tor wandelde ik naar het wijk Oranienburg. Op de bruggen sliepen de zwevers onder hun slaapzakken blijkbaar niet gehinderd door het verkeerslawaai. Ik dacht dat ze onder de bruggen sliepen zoals in Parijs. Oranienburg heeft leuke uitgaanscentrum met bars en restaurants maar té toeristisch en duur. Je proeft niet de typische Berlijnse sfeer. Laat maar, dus. Ik stapte in bij de S-Bahn station onder de Oranienburg. Leuk detail, de tegels van het perron waren oranje gekleurd naar de naam Oranienburg, vol gehangen met spuitkunstwerken. Terug in het hostel viel ik vermoeid in slaap.

After I enjoyed the view at the Brandenburg Gate I walked to the Oranienburg district. On the bridges the floaters slept under their sleeping bags apparently not bothered by the traffic noise. I thought they slept under the bridges like in Paris. Oranienburg has a nice entertainment center with bars and restaurants but too touristy and expensive. You do not taste the typical Berlin atmosphere. Never mind, so. I boarded the S-Bahn station under the Oranienburg. Nice detail, the tiles of the platform were orange colored to the name Oranienburg, full of spray artworks. Back at the hostel I fell asleep tired.​​​​​​​