Berlijn/Polen Berlin/Poland 3-3-2019

Oost-Berlijn

East Berlin

Nadat ik goed uitgeslapen had wilde ik gaan ontbijten in het hostel. Ik zag dat aan het buffet dat het niet echt gezond was, eigenlijk te goedkoop. Voor 6 euro kon je ontbijten wat je wou. Maar ik had me bedacht, dat er in het S-Bahn station vlakbij een kiosk had die veel beters serveerde voor minder geld. Ik ging er naar toe en bestelde echte koffie en volkoren brood gezond. En at ter plekke op want je mocht geen eten of drinken meenemen naar het hostel. Terug in het hostel las ik de folders door wat er te bezichtingen viel. Ik wilde vooral hele dag in Oost-Berlijn doorbrengen. Ik ging weer naar het S-Bahn station en pakte de S-Bahn richting Gesundsbrunnen. Daarna overstappen naar Friedrichsstrasse. Daar pakte ik de U-Bahn (metro) richting Kochstrasse.

After I slept well I wanted to have breakfast at the hostel. I noticed at the buffet that it wasn't really healthy, actually too cheap. For 6 euros you could have breakfast whatever you wanted. But I realized that there was a kiosk in the S-Bahn station nearby that served a lot better for less money. I went there and ordered real coffee and whole grain healthy bread. And ate on the spot because you were not allowed to bring any food or drinks to the hostel. Back at the hostel I read the brochures through what was on view. I especially wanted to spend the whole day in East Berlin. I went to the S-Bahn station again and took the S-Bahn towards Gesundsbrunnen. Then change to Friedrichsstrasse. There I took the U-Bahn (subway) towards Kochstrasse.

Naar de Checkpoint Charlie

De knalgele metro bracht me naar de Kochstrasse waar het beroemde Checkpoint Charlie, voormalige grenskantoor tussen West-Berlijn en Oost-Berlijn toen de Berlijnse Muur bestond. Echt piepklein kantoortje midden op straat. Achterin dat kantoortje speelden de acteurs als Amerikaanse grenswachters. En op verzoek maakten de toeristen foto's samen met die soldaten. Je kon ook stempels verkrijgen in 14 soorten in totaal, uiteraard tegen de betaling van 10 euro. Doe maar dacht ik, liet mijn 4 kaarten vol stempelen.

The bright yellow subway took me to Kochstrasse where the famous Checkpoint Charlie, former border office between West Berlin and East Berlin when the Berlin Wall existed. Really tiny office in the middle of the street. At the back of that office, the actors played as American border guards. And upon request, the tourists took photos with those soldiers. You could also get stamps in 14 types in total, of course against the payment of 10 euros. Do it I thought, had my 4 cards stamped.

Voorbij het grenskantoortje was een pleintje met een paar kramen die oude Russische uniformen en petten verkocht werd. In dat pleintje liep het Berlijns Muur dwars door heen. Nu is er alleen maar tegels die een streep moest voorstellen waar er vroeger muur gebouwd was. Naast het pleintje is er een opvallend gebouw dat er binnen heel groot panorama is hoe het vroeger er uit zag in de tijd van de Koude Oorlog. Te vergelijken met Panorama van Scheveningen door Mesdag in Den Haag, maar nog levensechter dag én nacht.

Beyond the border office was a square with a few stalls selling old Russian uniforms and caps. The Berlin Wall ran right through that square. Now there is only tiles that had to represent a line where there used to be a wall. Next to the square there is a striking building that has a very large panorama of what it used to look like in the days of the Cold War. Similar to Panorama van Scheveningen by Mesdag in The Hague, but even more lifelike day and night.

Het panorama is eigenlijk iets meer dan 180 graden ipv. 360 graden, is in een mooie perspectief geschilderd en verlicht met blacklights zodat het effect levensecht leek alsof je er terug in de tijd van de Koude Oorlog bent. Afwisselend werd het donkerder die 's-nachts moest voorstellen dan zag je de licht van de schijnwerpers afkomstig van de torens om te beletten dat er iemand die het waagde om de grens over te steken. Pure zelfmoord was het eigenlijk. Bij het muur in het begin was eenvoudig, je kon iets makkelijker oversteken als je maar snel bent. Maar in de nadagen was het zo geavenceerd uitgerust met automatische machinegeweren, mijnveld, ga zo maar door.

The panorama is actually slightly more than 180 degrees instead of. 360 degrees, is painted in a nice perspective and illuminated with blacklights so that the effect looked like you were back to the Cold War. Alternately it became darker that had to represent at night then you could see the light of the spotlights coming from the towers to prevent someone daring to cross the border. It was pure suicide. At the wall in the beginning it was easy, you could cross a little easier if you were quick. But in the later days it was so well equipped with automatic machine guns, minefield, and so on.

Naar Mythos Germania

Ik ging terug naar de Gesundbrunnen. Veel toeristen weten niet waar het geheim museum zich bevond. Het bevond zich in een voormalig oorlogsbunker onder de metro. Je moest diep afdalen in een trap die naar de S-Bahn leidde. Aan de kant bevond zich heel onopvallend deurtje die naar dat museum Mythos Germania leidde. Het museum ging vooral over de megalome bouwplannen over Germania (nieuwe naam van Berlijn) die bedacht uit zijn krankzinnige brein van Adolf Hitler wanneer hij de Tweede Wereldoorlog gewonnen had. De beroemde nazi-architect Albert Speer werkte zijn plannen uit en had in schaalmodellen vormgegeven. Het opvallendst was het enorme koepel, dat de Sint-Pieterskerk van Vaticaanstad nietig leek. Als die bouwplannen uitgevoerd werd zouden ze gegarandeerd wegzakken in de zachte grond. Mocht dit funderingsproblemen opgelost werden zouden er wolken drijven in dat reusachtige koepel. Als het zou gaan regen zou die regenbui speech van Hitler flink verpesten, haha.

I went back to the Gesundbrunnen. Many tourists do not know where the secret museum was. It was in a former war bunker under the metro. You had to descend deep into a staircase that led to the S-Bahn. On the side there was a very unobtrusive door that led to that museum, Mythos Germania. The museum was mainly about the megalomous building plans about Germania (Berlin's new name) that came from his mad brain of Adolf Hitler when he had won the Second World War. The famous Nazi architect Albert Speer worked on his plans and designed them in scale models. The most striking feature was the enormous dome, which seemed to void the Saint Peter's Church in Vatican City. If those building plans were implemented, they would be guaranteed to sink into the soft soil. If this foundation problems were solved, clouds would float in that giant dome. If it were going to rain, the rainstorm speech from Hitler would ruin a lot, haha.

Naar het DDR-museum

Ik nam weer de metro richting Kochstrasse, het DDR-museum bevond zich 1 km naar het oosten, lopend dus. Het museum bevond zich tegenover de Berlijnse Dom gescheiden door de rivier. Om die te bereiken ging ik door het Hackesche Höfe, een heuse grote kraakwijk met vol graffti's en kunstwerken, erg interessant om te zien. Er wonen vooral krakers en kunstenaars en er is zelfs café en filmhuis gevestigd. Ook werd er tentoonstelling over Anne Frank gehouden.

I took the subway again to Kochstrasse, the DDR museum was 1 km to the east, so on foot. The museum was separated by the river opposite the Berlin Cathedral. To reach it, I went through Hackesche Höfe, a real large squat neighborhood full of graffiti and artwork, very interesting to see. There are mainly squatters and artists living there, and there is even a café and film house. An exhibition about Anne Frank was also held.

Buiten het Hackesche Höfe bevond zich bronzen tegels tussen de stenen op de stoep de namen van de vermoorde Joden. Op de bronzen tegels werden de namen, geboortedatums, adressen waar ze woonden vermeld. Dit om er aan te herinneren dat er vroeger Joden woonden. Deze tegels worden Stolpersteine genoemd.

Outside the Hackesche Höfe, there were bronze tiles between the stones on the sidewalk, the names of the murdered Jews. On the bronze tiles the names, birth dates, addresses where they lived were mentioned. This is to remind you that Jews used to live there. These tiles are called Stolpersteine.

Bij het DDR-museum

Het DDR-museum bevond zich beneden in de kade van de rivier. Het was daar vrij druk met toeristen maar het was heel onderhoudend met speelse dingen zoals laden openen om te ontdekken, etc. Leuk voor jong en oud. Het museum bevatte alle aspecten over het leven in DDR. Er was bijvoorbeeld een nagebouwd typisch DDR flatwoning compleet met interieur om je te voorstellen hoe de DDR-burgers daarin leefden. Alles werd toen strikt gereguleerd door de almachtige communitische SED-party en bespied door de Stasi. Ook was er een limousine van Eric Honecker, uitgerekend de kapitalische Volvo ipv. Russische ZIL of Taischka, te zien.

The GDR museum was at the bottom of the river quay. It was quite busy with tourists there but it was very entertaining with playful things like opening drawers to discover, etc. Fun for young and old. The museum contained all aspects of life in DDR. For example, there was a reconstructed typical GDR apartment house complete with interior to imagine how the GDR citizens lived in it. Everything was then strictly regulated by the almighty communist SED party and spied on by the Stasi. There was also a limousine from Eric Honecker, precisely the capital Volvo instead of. Russian ZIL or Taischka.

Naar de wijk Kreuzenberg

Het werd bijna 's-avonds en had honger er van gekregen. Volgens de reisbloggers kun je het beste naar de wijk Kreuzenberg. Daar bevonden zich goedkope Aziatische eettentjes waar je goedkoop heerlijk kunt dineren. Goeie tip! Liep langs de interessante winkel die alle soorten souvenirs verkoopt gewijd aan de iconische voetgangers verkeerslicht Ampelmann uit de DDR waar ze nog steeds gebruikt worden. Het rood licht stelde een heer met hoed en gespreide armen (stop) en het groen licht een lopende heer met hoed (lopen).

It was almost in the evening and had gotten hungry. According to the travel bloggers, it is best to go to the Kreuzenberg district. There were cheap Asian eateries where you can dine inexpensively. Good tip! Walked past the interesting shop that sells all kinds of souvenirs dedicated to the iconic pedestrian traffic light Ampelmann from the GDR where they are still used. The red light suggested a gentleman with hat and spread arms (stop) and the green light a gentleman with hat (walk).

Bij de Thaise eettentje Pagode

In de Bergmannstrasse bij het wijk Kreuzenberg was er veel keus uit verschillende soorten eettentjes. Mijn keus viel op de Thaise eettentje Pagode. Het was klein maar gezellig, de keuken was zichtbaar bij de kassa. Ik bestelde eerst lekker pittige groentesoep, smaakte zalig. Daarna het hoofdgerecht gefrituurde vis in rode curry met rijst en groenten. Perfect in balans. Ik oefende met eetstokjes vanwege mijn toekomstige trip naar Japan. Als nagerecht een soort milkshake met mango-smaak. Wat was ik blij er van, zo puur Thais eten. Er waren Thai's aanwezig die het eten van hun moederland misten.

In the Bergmannstrasse near the Kreuzenberg district there was a lot of choice from different types of eateries. My choice fell on the Thai eatery Pagoda. It was small but cozy, the kitchen was visible at the checkout. I first ordered tasty spicy vegetable soup, tasted delicious. Then the main course fried fish in red curry with rice and vegetables. Perfectly balanced. I practiced with chopsticks because of my future trip to Japan. A dessert milkshake with a mango flavor for dessert. I was so happy with that, pure Thai food. There were Thai's present who missed the food from their motherland.

Terug naar het hostel. 

Nadat ik het eettentje met mijn volle buik verliet, wilde ik een wandeling maken richting het metro station Kochstrasse. Het was een mooie wandeling door de interessante plekken. Terug in het hostel lekker even chillen op de bank met glas bier voordat ik naar bed ging. Helaas kon ik nog niet van de nachtrust genieten doordat er een nieuwe slapie boven me regelmatig ging woelen, dus ik voelde beneden in bed beetje schudden. 

After I left the eatery with my full stomach, I wanted to take a walk towards the Kochstrasse metro station. It was a nice walk through the interesting places. Back at the hostel I chilled on the couch with a glass of beer before I went to bed. Unfortunately, I could not yet enjoy the night's sleep because a new slapy regularly fluttered above me, so I felt a little shaking downstairs in bed.