Denemarken/Denmark 01-06-2019

Naar de andere kant van Jutland

To the other side of Jutland

We werden alweer vroeg wakker. Susanne had last van blauwe knipperlichtjes van mijn powerbank die aan het opladen was. Doet me denken aan de verlopen hotelkamer in New Yorkse achterbuurt met knipperende neonlicht buiten aan de raam zoals bij de films. We wilden snel weer naar Denemarken, eerst naar Abenraa om te ontbijten. Het winkelcentrum lag op de heuvelrug, het was prachtig om te wandelen. Helaas waren de winkels nog niet open. Toen gingen we naar beneden en we vonden een grote winkelcentrum die net open was en we bestelden heerlijke broodjes met rosbief en salade, vergezeld met echte slappe Deense koffie. We nuttigden onze ontbijt in het park. Toen moesten we zo nodig naar het toilet gaan. Terug naar die winkelcentrum, dus. De toiletten bleken boven en we moesten de sleutel halen bij de lunchroom. Wat stom van ons die we dat niet zagen, maar ja, er ontbrak een wegwijzer naar de lunchroom boven.

We woke up early. Susanne was bothered by blue flashing lights from my powerbank that was charging. Reminds me of the expired hotel room in New York's slum with flashing neon lights outside the window like with the movies. We wanted to go back to Denmark soon, first to Abenraa to have breakfast. The shopping center was on the ridge, it was wonderful to walk. Unfortunately the stores were not open yet. Then we went downstairs and we found a large shopping mall that had just opened and we ordered delicious sandwiches with roast beef and salad, accompanied by real weak Danish coffee. We had our breakfast in the park. Then we had to go to the toilet if necessary. So back to that mall. The toilets were upstairs and we had to get the key at the lunchroom. How stupid of us that we didn't see that, but yes, there was no sign to the lunchroom upstairs.

Richting Ribe

Direction Ribe

We namen de primaerkerroute 24 richting Ribe diagonaal dwars door Jutland. Het was vrij glooiend met weinig bos. Hier en daar wat boerderij, het is ook dunbevolkt, soms kom je na 20 km een dorpje tegen. Rotondes zijn erg spaarzaam. Met maxinium snelheidslimiet van 80 km/u is het soms erg saai om door de rechte wegen te rijden. Gelukkig ontbraken de megastallen. Soms kwamen leuke huizen en boerderijen tegen met vlaggenmast waar de Deense vlag trots wapperde. We bereikten Ribe na 1 uur, een bekende vikingstad. Het zou de oudste stad van Scandavië zijn aangezien er nog nooit een Romein met zijn voet op Deense grond had gezet.

We took the primaerker route 24 in the direction of Ribe diagonally through Jutland. It was pretty rolling with little forest. Here and there some farm, it is also sparsely populated, sometimes you come across a village after 20 km. Roundabouts are very economical. With a maximum speed limit of 80 km / h it is sometimes very boring to drive on straight roads. Fortunately the mega stalls were missing. Sometimes nice houses and farms came up with flagpoles where the Danish flag flew proudly. We reached Ribe after 1 hour, a famous Viking city. It would be the oldest city in Scandinavia since no Roman had ever put his foot on Danish soil.

Bij het vikingsmuseum

At the viking museum

Aangekomen in Ribe, parkeerden we bij het vikingsmuseum. Ribe is bekend als de oudste stad in Scandavië gesticht door de vikingen aangezien er nog nooit een romein die voet op de Deense aarde gezet had. Ribe was toendertijd een goede handelsknooppunt aan de zee. Tegenwoordig ligt Ribe meer landinwaarts. Behalve de schitterende archelogische vondsten was er een replica van de vikingschip te zien.

Arrived in Ribe, we parked at the viking museum. Ribe is known as the oldest city in Scandinavia founded by the Vikings since there has never been a Roman who set foot on Danish soil. Ribe was then a good trade hub on the sea. Nowadays Ribe is more inland. In addition to the magnificent archelogical finds, a replica of the Viking ship was on display.

Als we verder door het museum liepen bevonden we opeens in de Middeleeuwen alsof de tijdmachine ons 700 jaar terug gezet had. Schitterend om te beleven. Na de vikingtijd was Ribe ook een belangrijke middeleeuwse stadje, getuigde van het rijkdom door de Hanze.

As we walked further through the museum we suddenly found ourselves in the Middle Ages as if the time machine had set us back 700 years. Beautiful to experience. After the Viking age, Ribe was also an important medieval town, witnessed by the Hanseatic riches.

Je kon door de deur van de bakkerij lopen en je bevond je bij de zaal met mooie vondsten uit de Middeleeuwen. Dan ging je door de galerij naar boven met leuke activiteiten voor de kinderen. Je kon je de blokjes met letters uit het runenalfabet je eigen naam samenstellen. Het zag er totaal anders dan bij het gewone alfabet. Als je naar de andere kant van de galerij ging was er een tentoonstelling over de geschiedenis van de Deense vlag. Reuze interessant. Het liet ook zien hoe de Denen trots zijn op hun Deense vlag.

You could walk through the door of the bakery and you were at the hall with beautiful finds from the Middle Ages. Then you went up through the gallery with fun activities for the kids. You could put your own name into the blocks with letters from the runic alphabet. It looked totally different than the normal alphabet. If you went to the other side of the gallery there was an exhibition about the history of the Danish flag. Really interesting. It also showed how the Danes are proud of their Danish flag.

Meer informatie zie http://www.ribevikinger.dk, ook in het Engels of Duits. Hier onder een stempel van deze museum met bijpassende postzegels.

For more information see http://www.ribevikinger.dk, also in English or German. Here under a stamp from this museum with matching stamps.

Naar Esbjerg

To Esbjerg

Voordat we naar Esbjerg gingen wilden we langs de viking openluchtmuseum. De informatie op de website was erg vaag over de openingstijden (http://www.ribevikingecenter.dk, ook in het Engels of Duits).  Toen we het terrein kwamen zagen we wat auto's geparkeerd waren. We dachten dat dat openluchtmuseum open was en we zagen mensen in de verte. Het was inderdaad open maar tot onze verbazing liepen de mensen rond in viking kledij. Het bleek een besloten bijeenkomst van de hobbyisten die graag als viking wilden spelen. Uit respect namen we geen foto's van die mensen. Alleen van het gebouwen. Daarna verlieten we stilletjes het terrein.

Before we went to Esbjerg we wanted to visit the viking open air museum. The information on the website was very vague about the opening times (http://www.ribevikingecenter.dk, also in English or German). When we came to the site we saw what cars were parked. We thought that open-air museum was open and we saw people in the distance. It was indeed open but to our surprise the people were walking around in Viking clothing. It turned out to be a private gathering of hobbyists who wanted to play as a Viking. Out of respect we didn't take pictures of those people. Only from the buildings. Then we quietly left the site.

Toen we in Esbjerg bereikten parkeerde ik mijn auto bij de oude toren. Daarna liepen we naar het stadscentrum. Er was bijzonder niet veel te zien alleen was het nogal winderig. Esbjerg is de belangrijkste Deense havenstad aan de Noordzee en er werden veel olieboorplatforms gebouwd. We nuttigden onze lunch met Deense Almhutter hotdogs. We wilden naar de Mennesket ved Havet (mannen ontmoeten de haven) gaan, een rij 9 meter hoge witte beelden. Het ligt ca. 5 km ten noorden van Esbjerg aan de strand. Het was echt prachtig om te zien bij de winderige omgeving van de kust.

When we reached Esbjerg I parked my car at the old tower. Then we walked to the city center. There was not much to see, only it was quite windy. Esbjerg is the most important Danish port city on the North Sea and many oil drilling platforms were built. We had our lunch with Danish Almhutter hot dogs. We wanted to go to the Mennesket ved Havet (men meet the harbor), a row of 9 meter high white images. It is located about 5 km north of Esbjerg on the beach. It was really beautiful to see the windy environment of the coast.

Naar Tonder

To Tonder

We wilden eigenlijk naar het eiland Romo die door de weggetje op de dijk met het vasteland verbond. Susanne had een wilde idee geopperd dat we daarna de veerboot namen naar het Duitse jetset-eiland Sylt gingen en auto op de trein terug naar het vasteland over de spoordijk. Tikkeltje onrealtisch, gezien het feit een late middag was. Verder was het erg winderig aan de kust, dus we besloten naar Tonder te gaan. We namen weer de primaerkerroute 24 terug richting Ribe en daarna de primaerkerroute 8 naar Tonder. We waren nog net 1 uur op tijd voordat het museum van Zuid-Jutland annex kunstmuseum hun deuren sloot. Meer informatie zie http://www.msj.dk, ook in het Duits of Engels. Ik heb ook een mooie stempel op mijn brief gekregen.

We actually wanted to go to the island of Romo, which connected the mainland with the small road on the dike. Susanne had suggested a wild idea that we then took the ferry to the German jet-set island of Sylt and went on the train back to the mainland over the railway embankment. Slightly unrealistic, considering that it was a late afternoon. Furthermore, it was very windy on the coast, so we decided to go to Tonder. We took the primaerker route 24 back to Ribe and then the primaerker route 8 to Tonder. We were just 1 hour before the South Jutland Museum and Art Museum closed their doors. For more information see http://www.msj.dk, also in German or English. I also received a nice stamp on my letter.

In het museum

Inside the museum

We gingen helemaal naar boven waar een tentoonstelling werd gehouden die gewijd was aan de jaren 70. Er rouleerden verschillende onderwerpen van tijd tot tijd. Dit maal ging het over de huizenbouw en de binnenrichting. Wie herinnert niet van de roodbruine, oranje of avocado kleuren van de inrichting? Tegenwoordig is het echt not done! Dus snel naar beneden naar het kunstmuseum. Wow wat was het mooi, pure Deense designermeubelen in ware grootte en kleine schaal. Als je verder liep kwam je bij de Egyptische meubelen uit de farao-tijdperk tegen, ook in kleine schaal. Ik schat op een schaal 1:16 maar dan zo rijk gedetailleerd.

We went all the way to the top where an exhibition dedicated to the 70s was held. Various topics rotated from time to time. This time it was about home construction and the interior direction. Who doesn't remember the red-brown, orange or avocado colors of the interior? These days it's really not done! So quickly down to the art museum. Wow, it was beautiful, pure Danish designer furniture in actual size and small scale. If you walked further you came across the Egyptian furniture from the Pharaoh era, also in a small scale. I estimate on a scale of 1:16 but then so richly detailed.

Als je verder liep kwam je bij de afdeling van de surrealtische kunst. Heel indrukwekkend alsof je een psychedelisch drug ingeslikt had. Het leek alsof je high van werd. Surrealtisch schilderijen hingen op de kleurrijke wanden. 

If you walked further you came to the department of surrealtic art. Very impressive as if you had swallowed a psychedelic drug. It seemed like you were getting high. Surreal paintings hung on the colorful walls.

Verder was er niet zoveel tijd om de andere afdelingen te bezoeken. Maar het was echt een mekka voor de kunstliefhebbers en het liet me niet onberoerd. We wilden een mooie stadswandeling maken door het historische stadsgedeelte en daarna heerlijk te gaan dineren.

Furthermore, there was not much time to visit the other departments. But it really was a mecca for art lovers and it did not leave me untouched. We wanted to make a nice city walk through the historic part of town and then have a delicious dinner.

In het stadscentrum

Inside the city centre

Tonder lijkt veel op Thorn, de bekende witte stadje bij ons in de buurt, maar dan kleurrijker. Bijna de gehele stadje is erg goed bewaard gebleven. Dat maakte het ons aangenaam om lekker rond te kuieren. Tonder behoorde tot eind 1918 tot de Duitse Keizerrijk. Na de stemming ging het naar Denemarken maar er is nog steeds een Duitse minderheid aanwezig. Verder is het een interessante mix van Duitse en Deense invloeden op de architectuur. Na een mooie wandeling door de straten zochten we een leuk cafe/restaurant op. Het werd Victoria die sinds 1888 bestond en de bier is daar gebrouwen. 

Tonder looks a lot like Thorn, the famous white town in our area, but more colorful. Almost the entire town has been very well preserved. That made it pleasant for us to stroll around. Tonder belonged to the German Empire until the end of 1918. After the vote it went to Denmark but there is still a German minority present. Furthermore, it is an interesting mix of German and Danish influences on architecture. After a nice walk through the streets we went to a nice cafe / restaurant. It became Victoria that existed since 1888 and the beer was brewed there.

In de restaurant Victoria aten we heerlijk. Ik bestelde een soort grote Duitse Frindakel, met gefrituurde aardappeltjes met schil en salade. Natuurlijk ontbrak het de huisgebrouwen bier Royal niet. Die smaakte hemels. Na de afloop gaven we de serveerster fooi met overgebleven Deense munten. Die kan men toch niet terug wisselen als wij weer thuis waren. 

We ate delicious in the Victoria restaurant. I ordered a kind of large German Frindacle, with fried potatoes with peel and salad. Of course, the home-brewed Royal beer was not lacking. It tasted heavenly. Afterwards, we tipped the waitress with the remaining Danish coins. You can't change it back when we got home.

We gingen weer lekker rond kuieren richting het parkeerterrein. Effe zitten op de bank om van de zon en het natuur te genieten. Tonder is omgeven door de prachtige rivier waar je de oude watermolen zag. 

We went for a nice stroll around the parking lot again. For short while we sit on the couch to enjoy the sun and nature. Tonder is surrounded by the beautiful river where you saw the old water mill.

Terug naar het hostel

Back to the hostel

Toen ik mijn auto wilde starten verscheen er een waarschuwingslampje dat er een lampje stuk zou zijn. Susanne ging naar buiten en zag dat de achterlamp stuk was. Gelukkig had ik een handige veelzijdige Zwitserse mes en reservelampen bij me in de auto. Het werd een hoop gefriemel om de lampje te vervangen maar het lukte me eindelijk. We gingen meteen naar de Duitse grens ipv. dwars door Jutland. Het voordeel is dat je in Duitsland 100 km/u mag rijden buiten de bebouwde kom. Net over de grens kon ik hard doorrijden op kaarsrechte stille weg tot Flensburg. Aangekomen in de hostel wilde we op tijd naar bed gaan om de volgende morgen naar huis te kunnen gaan. Ditmaal geen bier als slaapmutsje!

When I wanted to start my car, a warning light appeared that a light would be broken. Susanne went outside and saw that the rear lamp was broken. Fortunately I had a handy versatile Swiss knife and spare lamps with me in the car. It was a lot of fumbling to replace the light but I finally succeeded. We immediately went to the German border instead of. across Jutland. The advantage is that in Germany you can drive 100 km / h outside built-up areas. Just across the border I was able to continue on a straight silent road to Flensburg. When we arrived at the hostel we wanted to go to bed on time to be able to go home the next morning. This time no beer as a nightcap!