Finally at home 19-09-2019 (28)

De vlucht naar Bangkok duurde gelukkig niet zo lang. Toen het vliegtuig bijna het vliegveld Suvarnabhumi Airport (BKK),ook bekend als New Bangkok International Airport, bereikte werd het weer erg slecht. Het vliegtuig had last van de turbulentie. Opeens vloog ik bijna tegen het plafond maar gelukkig hield de gordel me tegen. Ik zweefde maar heel kort ongeveer 10 cm hoog. Toen het vliegtuig landde regende het erg hard. Het vliegtuig maakte een tankstop van anderhalf uur. De passagiers voor Bangkok stapten eerst uit. Daarna was ik aan de beurt om even mijn benen te strekken in de terminal. Ik kreeg een begeleider mee, een vreselijk irritant kerel, die steeds glimlachte. Hij probeerde me dwingen om met hem mee te lopen volgens door hem bepaalde route langs de terminal. Maar ik zag toevallig een korte route via de douane terug naar het vliegtuig, zodat ik genoeg tijd had om de winkels rustig te bekijken. Ik gebaarde tegen die irritante kerel dat ik hem niet meer nodig had. Het duurde een tijdje tot ik eindelijk van hem verlost was.

The flight to Bangkok luckily didn't last that long. When the plane almost reached Suvarnabhumi Airport (BKK), also known as New Bangkok International Airport, the weather became very bad. The aircraft suffered from turbulence. Suddenly I almost flew against the ceiling but luckily the belt stopped me. I only hovered about 10 cm high for a very short time. When the plane landed it rained very hard. The plane made a one-and-a-half hour fuel stop. The passengers for Bangkok first got out. Then it was my turn to stretch my legs in the terminal. I got a companion, a terribly annoying guy, who always smiled. He tried to force me to walk with him according to the route he determined along the terminal. But I happened to see a short route through customs back to the plane, so that I had enough time to take a look at the shops. I gestured to that annoying guy that I no longer needed him. It took me a while to finally get rid of him.

Eerst ging ik naar de wisselkantoor en wisselde mijn resterende valuta in voor de mooie Thaise Baht bankbiljetten. Op de ene bankbiljet pronkte de afbeelding van de overleden koning, de andere de afbeelding van zijn opvolger. Verder kocht ik wat snacks en water voor de vlucht naar huis. Bij de terugweg via de douane kwam ik een klein boeddhitisch tempeltje tegen. 

First I went to the exchange office and exchanged my remaining currency for the beautiful Thai Baht banknotes. On one banknote the image of the deceased king was displayed, the other the image of his successor. I also bought some snacks and water for the flight home. On the way back through customs I came across a small Buddhist temple.

Was net op tijd aan boord van hetzelfde vliegtuig. Het was gevuld met vooral Nederlanders die naar huis wilden. Ik kreeg gezelschap van een ouder echtpaar die op vakantie was geweest. Het werd een van de langste vlucht terug naar huis. Het duurde 12 uur, maar het voelde langer duren omdat de tijdzones steeds vroeger opschoven, gevoelsmatig gezien. Verveelde me erg, had maar 1 film gekeken op een schermpje, de rest boeide me niet zo. Kon niet slapen omdat het krap was. Ik kreeg twee keer warme maaltijd voorgesteld, ook voor de diabetici, maar smaakte hartstikke flauw. Waar was dat pittig Thais eten waar ik zo dol op ben gebleven? Na lange en geestdodende vlucht die me aan de gevangenis deed denken, landde het vliegtuig's-avonds eindelijk op Schiphol.

Was on board the same plane just in time. It was filled with mostly Dutch people who wanted to go home. I was joined by an older couple who had been on vacation. It became one of the longest flights back home. It took 12 hours, but it felt longer because the time zones were shifting earlier and earlier, emotionally. Bored me very much, had only watched 1 film on a screen, the rest did not interest me so much. Could not sleep because it was tight. I was twice presented with a hot meal, also for diabetics, but it tasted completely bland. What was that spicy Thai food that I loved so much about? After a long and mind-numbing flight that reminded me of prison, the plane finally landed at Schiphol in the evening.

Na de landing mocht ik me invoegen bij lange wachtrij voor de douane. Wat een mooie thuiskomst! Blijkbaar niet zo efficiënt zoals bij de luchthavens in Seoel, Tokyo en Taipei. Bij de bagage afhaalzone, was het ook erg lang wachten tot mijn koffer eindelijk te voorschijn kwam. Ging zo snel mogelijk naar het treinstation en kocht een treinkaartje naar huis. Ik keek de reisinformatie, dus ik kon gelukkig de laatste trein naar huis pakken. Ik had met Susanne (zie bij mijn blogs over Denemarken) zo afgesproken voor het geval mocht ik de laatste trein naar huis zou missen, dat zij me afhaalt bij de intercity-station in Sittard. Ik appte met haar dat het niet nodig was. Toen ik in de intercity zat vroeg ik aan de jonge vrouw of zij mijn bagage wilde passen terwijl ik naar de WC ging. Toen ik de toilet betrad sloeg de schrik toe. De hele toilet was bespoten met graffiti en het stonk ook enorm. Wat een verschil met schone en ultramoderne Japanse WC's! Ik vertelde die jonge vrouw over die WC en van mijn reis. Ze zei dat ze ook in Japan was geweest en dat zij dat heel leuk vond. Het was een leuk gesprek totdat zij op tijd moest uitstappen. 

After the landing, I was allowed to join a long queue for customs. What a nice return home! Apparently not as efficient as at the airports in Seoul, Tokyo and Taipei. At the luggage collection area, it was also a very long wait until my suitcase finally appeared. Went to the train station as quickly as possible and bought a train ticket home. I checked the travel information, so I was lucky to catch the last train home. I had agreed with Susanne (see my blogs about Denmark) in case I should miss the last train home, that she will pick me up at the intercity station in Sittard. I apped with her that it was not necessary. When I was on the intercity, I asked the young woman if she wanted to fit my luggage while I went to the toilet. When I entered the toilet, the shock struck. The entire toilet was sprayed with graffiti and it smelled really bad. What a difference with clean and ultra-modern Japanese toilets! I told that young woman about the toilet and about my journey. She said that she had also been to Japan and that she enjoyed it very much. It was a nice conversation until she had to get out on time.

Toen ik vanuit het station naar huis liep, liep mijn koffer op zijn laatste benen, want de wieltjes waren haast versleten en dat ik mijn koffer bijna moest slepen. Thuis aangekomen was mijn woning naar mijn gevoel donker en leeg. Mijn koelkast was leeg, wat blikjes bier na. Ik genoot na met bier op mijn balkon tot de slaap me overviel. Was letterlijk doodop van de reis.

When I walked home from the station, my suitcase ran on its last legs, because the wheels were almost worn out and I almost had to drag my suitcase. When I arrived home, I felt that my home was dark and empty. My fridge was empty, after a few cans of beer. I enjoyed beer on my balcony until I fell asleep. Was literally exhausted from the trip.

Tot mijn spijt kan ik geen brieven uit Thailand met mooie postzegels en stempels tonen. Ik had de brieven naar de filatelische winkel van het hoofdpostkantoor in Bangkok vanuit Japan op tijd gepost met het verzoek in het Thais voor mooie stempels. Maar ze waren tot nu toe niet bij me aangekomen.

To my regret, I cannot show letters from Thailand with beautiful stamps and postmarks. I had posted the letters to the philatelic shop of the main post office in Bangkok from Japan on time with the request in Thai for beautiful postmarks. But they had not come to me until now.