To Japan 27-08-2019 (03)

Het verkennen van Seoel

Exploring in Seoel

Had inderdaad als een blok geslapen in de rommelige kamer waar ik met 3 anderen deelde. Na het douchen ging ik op zoek naar de bakker voor een ontbijt. Vond snel een Franse bakkerij waar ik sandwiches en wat fruit kon eten en koffie drinken. Niet slecht. Eigenlijk zou ik graag langer in Seoel willen blijven, maar ik had tot vanmiddag de tijd voordat ik naar het vliegveld moest. Dus geen tijd voor de uitgebreide citytrip. Bleef beperkt tot de wijk rond mijn hostel. Ik wandelde door de steegjes en bekeek de winkeltjes. Hieronder 2 foto's van het hostel.

Had indeed slept like a log in the messy room where I shared with 3 others. After taking a shower, I went looking for the bakery for breakfast. Quickly found a French bakery where I could eat sandwiches and some fruit and drink coffee. Not bad. I would really like to stay longer in Seoul, but I had until this afternoon before I had to go to the airport. So no time for the extensive city trip. Was limited to the neighborhood around my hostel. I walked through the alleys and looked at the shops. Below 2 photos of the hostel.

Verbaasde me vooral de wirwar van de stroomdraden. Leek het alsof ik in de derde wereldland was. 

I was particularly surprised by the jumble of the electric wires. It seemed like I was in the third world country.

Bij de restaurants lagen de borden met nepgerechten uitgestald alsof ze echt waren om die op te eten. Hopelijk serveren ze geen hondenvlees. Hondenvlees eten is in Zuid-Korea heel gevoelig onderwerp, alleen de oudere generatie smult ervan. De jongeren moeten er niks van hebben. Ouderen zeggen dat het een oude traditie is overgewaaid uit China, maar honden als huisdier houden is nu populair geworden. Tip, kijk naar de restaurants waar vooral veel jongeren op af komen, dan is het gegarandeerd dat je per ongeluk geen hondenvlees voorgeschoteld krijgt mocht je het Koreaanse schrift niet kunnen lezen.

At the restaurants, the plates of fake dishes were displayed as if they were really eating them. Hopefully they don't serve dog meat. Eating dog meat is a very sensitive topic in South Korea, only the older generation enjoy it. The youngsters don't like it. Older people say that it is an old tradition that has come from China, but keeping dogs as pets has now become popular. Tip, look at the restaurants that attract a lot of young people, then it is guaranteed that you will not get dog meat accidentally if you cannot read the Korean script.

Probeerde ook het postkantoor te vinden voor de mooie stempels. Makkelijk gezegd dan gedaan, er worden in Zuid-Korea steeds minder post verstuurd. Maar bij de grotere postkantoren kan men mooie stempels krijgen maar bevonden zich rond de toeristische hotspots in het centrum. Seoel is héél groot, dus geen tijd om te verdwalen maar vond wel adressen via het internet zodat ik kaarten kon posten in een postbus. Er worden regelmatig paarse stempels gebruikt. 

Also tried to find the post office for the beautiful stamps. Easily said than done, South Korea is sending less and less mail. But at the larger post offices one can get nice stamps but were located around the tourist hotspots in the center. Seoul is very large, so no time to get lost but I found addresses via the internet so that I could post cards in a mailbox. Purple stamps are used regularly.

Ik ging naar het park aan de rivier de Han. Wilde van het uitzicht genieten en biertje drinken. Toen ik de brug over die rivier liep zag de stad allendaags uitzien. Aan de kade van de rivier de Han vond ik schepen met café's en restaurants. Ik ging lekker op een bankje zitten en chillen en bestelde een blik bier van het Koreaans merk Kloud. Smaakte niet slecht, vergelijkbaar als een gewone pils.

I went to the park on the Han River. Wanted to enjoy the view and drink beer. When I walked over the bridge over the river, the city looked everyday. On the quay of the Han River I found ships with cafes and restaurants. I sat comfortably on a bench and chilled and ordered a can of beer from the Korean brand Kloud. Did not taste bad, similar to a regular lager.

Toen werd het tijd om naar het vliegveld in Incheon te gaan. Ik daalde af naar het metrostation en nam de metro naat Incheon. De metro stopte in het station halverwege de route. Het bleek dat het laatste halte was voor deze metro. Ik begreep het niet omdat ik het Koreaans niet kon lezen. De omstanders zeiden gewoon effe wachten tot de volgende metro die doorreed tot het vliegveld. Het was erg benauwd. De airco draaide in volle toeren alsof er poolstorm rond waaide. Kreeg dorst en wilde fles water uit de automaat kopen. Helaas had ik geen passende munt bij me. Een oude vrouw gaf me spontaan een munt weg. Heel genereus van haar. Effe wachten was kort uitgedrukt, pas na 30 minuten kwam de juiste metro aan. 

Then it was time to go to the airport in Incheon. I descended to the metro station and took the metro to Incheon. The metro stopped at the station halfway the route. It turned out that the last stop was for this metro. I did not understand because I could not read Korean. The bystanders simply said wait until the next metro that drove on to the airport. It was very stuffy. The air conditioning was running at full speed as if there was a polar storm blowing around. Got thirsty and wanted to buy a bottle of water from the machine. Unfortunately I didn't have a suitable coin with me. An old woman spontaneously gave me a coin. Very generous of her. Quick waiting was put longer, only after 30 minutes did the right metro arrive.

Bij het vliegveld aangekomen had ik ruim de tijd om leuk souvenir uit te zoeken, kocht een mooi vergulde doosje met parelmoer ingelegde draak voor mijn visitiekaartjes. Ik checkte weer bij Airasia in en ging door de douane. Toen kon ik wat gaan lunchen. Na de lunch zag ik een massagesalon vlakbij de gate. Waarom niet, want ik had soms last van mijn nek en schouders door de kleine rugzakje. Ik gaf mijn laatste Won's uit. Een biljet van 1000 Won hield ik als souvenir. De massage werkte ontspannend, en ik was op tijd om in het vliegtuig in te stappen. Het was mijn laatste etappe richting Japan.

When I arrived at the airport I had plenty of time to pick out a nice souvenir, bought a nice gold-plated box with a mother-of-pearl inlaid dragon for my visitation tickets. I checked in again with Airasia and went through customs. Then I could have lunch. After lunch I saw a massage parlor near the gate. Why not, because my small backpack ruined my neck and shoulders sometimes? I spent my last Won's. I kept a 1000 Won note as a souvenir. The massage was relaxing, and I was on time to board the plane. It was my last leg to Japan.

Zie verder bij het verhaal Japan, Chiba Perfecture 27-08-2019.

See further at the Japan story, Chiba Perfecture 27-08-2019.