Ireland (2) 22-02-2020

Het verkennen van Dublin

Exploring of Dublin

Het was rond vijven in de nacht toen Miriam en Veronica weg gingen, ik werd er daardoor wakker vanwege de bewegingen bovenop mijn bed die Veronica maakte. Ze zei dat zij en Miriam naar Noord-Ierland gingen om de Giant Causeway te bezoeken, de beroemde basalten rotsenkust. Toen zij weggingen kon ik weer slapen. Was rond 7 uur wakker, het ontbijtbuffet lag net klaar in de keuken. Na het nuttigen van de geroosterde snede broden kon ik op pad gaan, het weer was wat vriendelijk en droog. Ik liep richting de rivier Liffey naar het centrum toe. Ik stak de Ha'fpenny Bridge over. Er zaten enkele bedelaars op de brug. Ik dacht voor de grap dat ik halve penny tol moet betalen om de brug te mogen oversteken.

It was around five in the night when Miriam and Veronica left, so I woke up because of the movements on top of my bed that Veronica made. She said that she and Miriam went to Northern Ireland to visit the Giant Causeway, the famous basalt rock coast. When they left I could sleep again. Woke up around 7 am, the breakfast buffet was just ready in the kitchen. After eating the toasted slice of bread I was able to go on the road, the weather was kind and dry. I walked towards the center of the river Liffey. I crossed the Ha'fpenny Bridge. There were some beggars on the bridge. I joked that I had to pay half a penny toll to be allowed to cross the bridge.

Liep snel voorbij zonder aandacht te trekken. Aan de overkant reed de truck met grote tankwagen helemaal vol met Guiness Bier, voorbij. Ik liep naar het hoofdpostkantoor GPO aan de O'Connell Street. Het GPO was vroeger de toneel van de revolutie tegen de Britse overheersing waar er een museum aan gewijd is wat ik later zal bezoeken aangezien die pas om 10 uur open ging. Ik zocht de filatelieloket op en vroeg om een interessante poststempel. Ik liet een paar brieven af te stempelen. Helaas waren die brieven nogmaals afgestempeld met machinestempel bij mij thuis gearriveerd.

Passed quickly without attracting attention. On the other side, the truck with a large tank truck completely filled with Guinness Beer, passed by. I walked to the GPO main post office on O'Connell Street. The GPO used to be the scene of the revolution against British rule to which there is a museum devoted, which I will visit later, since it only opened at 10 a.m. I visited the philatelic desk and asked for an interesting postmark. I left a few letters to be stamped. Unfortunately those letters were stamped with a machine stamp and arrived at my house.

Ging langs de Temple Bar District richting Guiness Storehouse, biermuseum die helemaal gewijd is aan Guiness bier. Het lag van het centrum ver vandaan. Het was lekker lopen, aangezien het nog 's-morgens was en weinig toeristen te bekennen waren. In dat biermuseum aangekomen hoefde ik vanwege mijn handicap geen ticket van €26,= (inclusief "gratis" pint Guiness) te betalen. Wel kreeg ik een voucher voor gratis pint Guiness, wat een mazzel!

Went past the Temple Bar District towards Guiness Storehouse, beer museum entirely devoted to Guiness beer. It was far from the center. It was nice to walk, since it was still in the morning and there were few tourists in sight. Due to my handicap I didn't have to pay a ticket of € 26 (including "free" pint of Guinness) at that beer museum. I did get a voucher for a free pint of Guinness, what a lucky thing!

Het museum was verdeeld in 5 verdiepingen. Het begon met de  ingrediënten zoals gerst, hop en water. Hoe hoger je komt hoe meer stappen in het brouwproces, daarna transport, advertenties, restaurants. Aan de top bevond zich een panoramaruimte met bar waar men de vouchers kon verzilveren voor "gratis" pint Guiness. Ik kon er ongestoord en rustig ontspannen op de bank zitten voordat er massa toeristen kwamen.

The museum was divided into 5 floors. It started with the ingredients such as barley, hops and water. The higher you go, the more steps in the brewing process, then transport, advertisements, restaurants. At the top there was a panorama room with a bar where people could redeem the vouchers for "free" pints of Guiness. I could sit on the couch undisturbed and quietly before masses of tourists arrived.

Nadat ik de pint Guiness opgedronken had werd het inderdaad druk. Het werd bijna lunchtijd. Onderweg naar Dublinia, het vikingmuseum kwam ik een pub Baker's Bar & Irish restaurant, tegen die veelvuldig door locals bezocht werd. Ik bestelde een uitgebreid Irish breakfast (lijkt te veel op Engels ontbijt) met thee. Het was lekker betaalbaar, ik kreeg gewoon klein pot thee op de tafel. 

After I had drunk the pint of Guiness it was indeed busy. It was almost lunch time. On my way to Dublinia, the Viking Museum, I came across a Baker's Bar & Irish restaurant, frequented by locals. I ordered an extensive Irish breakfast (looks too much like English breakfast) with tea. It was nice and affordable, I just got a small pot of tea on the table.

Nadat dat ik die lunch naar binnen gewerkt had ging ik naar Dublinia, het vikingsmuseum. De entree was helaas niet gratis voor me. Het merkwaardige was dat het museum met de loopbrug verbonden is met Christchurch Cathedral. Het museum had 3 niveau's. De eerste niveau lag er een tentoonstelling over de vikingen die Dublin stichtten, er waren mooie scenes over het leven van de vikingen. De tweede niveau ging het over de middeleeuwen, ook hele mooie en realitische scenes over het allendaagse leven in de middeleeuwen. Bij de derde niveau ging het over de archeologie. 

After I worked that lunch inside, I went to Dublinia, the Viking Museum. The entrance was unfortunately not free for me. The remarkable thing was that the museum with the walkway is connected to Christchurch Cathedral. The museum had 3 levels. The first level was an exhibition about the vikings who founded Dublin, there were beautiful scenes about the life of the vikings. The second level was about the Middle Ages, also very beautiful and realistic scenes about everyday life in the Middle Ages. The third level was about archeology.

Ik stak de loopbrug bovenop de straat over die met Christchurch Cathedral verbond. Die kathedraal stamt uit de Victoria tijdperk, maar het was gebouwd bovenop oudere kerken die tot ver in de middeleeuwen terug gingen. Onder de kathedraal bevond zich een oude crypte die veel interessanter was. Er waren gemunnificeerde kat en rat te zien alsof zij eeuwige vijanden van elkaar waren net als Tom en Jerry! Natuurlijk vroeg ik om een mooie stempel. Die kreeg ik van een dikke monnik. Het viel me op dat het een beginpunt van de El Camino de Santiago (De Jakobsweg naar Santiago di Compestella) was. Ik vroeg het aan de monnik of het over de land liep, dus niet over de zee. Hij antwoorde lachend met een gebaar, zijn vinger op zijn mond, shhhhh!

I crossed the walkway on top of the street that connected to Christchurch Cathedral. The cathedral dates from the Victoria era, but it was built on top of older churches that went back well into the Middle Ages. Below the cathedral was an old crypt that was much more interesting. There were munnified cat and rat as if they were eternal enemies of each other just like Tom and Jerry! Of course I asked for a nice stamp. I got that from a fat monk. It struck me that it was the starting point of the El Camino de Santiago (The Way of St. James to Santiago di Compestella). I asked the monk if it ran across the land, not across the sea. He replied with a smile, his finger on his mouth, shhhhh!

Liep weer via de Temple Bar district richting Dublin Castle, een interessant paleis voor de officiële staatsgelegenheden. De oudste gedeelte stamt net voor de vikingstijdperk en werd gaandeweg en telkens verbouwd en aangepast tot paleis met georgiaanse stijl. Voordat Ierland onafhankelijk was, was het paleis een symbool van de koloniale overheersing, nu trots nationaal bezit. Ik hoefde de entree niet te betalen. Liefhebbers van de georgiaans interieur kunnen hun hart ophalen. 

Walked again through the Temple Bar district towards Dublin Castle, an interesting palace for official state occasions. The oldest part dates just before the Viking age and was gradually and constantly rebuilt and adapted into a Georgian-style palace. Before Ireland was independence, the palace was a symbol of colonial rule, now proudly national property. I did not have to pay the entrance fee. Lovers of the Georgian interior can indulge.

Het werd laat in de middag en ik wilde langs St.Patrick Cathedral richting mijn hostel lopen. Ik kwam net op tijd tegen de sluitingstijd aan. Het is de nationale kerk van Ierland gewijd aan Sint Patrick, de nationale heilige. Er wordt verteld dat Sint Patrick de bekeerlingen tot christen doopte in een nabijgelegen bron. Daarna verrees een kerkje op de gewijde plek vlakbij het centrum van Dublin. Het huidig gebouw dateert uit 1220, heeft in de loop van tijd oorlogen, revoluties en een hervorming doorstaan. Het is heel interessant te bezichtigen.Zo bijv. Jonathan Swift, de schrijver van de Gullivers reizen is daarin begraven. Weer hoefde ik geen entree te betalen en ik kreeg ook een stempel op mijn brief.

It was late afternoon and I wanted to walk past St.Patrick Cathedral towards my hostel. I arrived just in time for the closing time. It is the national church of Ireland dedicated to Saint Patrick, the national saint. It is said that Saint Patrick baptized the converts as Christians in a nearby well. Then a small church arose in the consecrated place near the center of Dublin. The current building dates from 1220, has withstood wars, revolutions and reforms over time. It is very interesting to visit. For example, Jonathan Swift, the author of the Gullivers travels, is buried in it. Again I did not have to pay an entrance fee and I also received a stamp on my letter.

Aangekomen in mijn hostel deed ik een dutje omdat ik moe was van hele dag lopen. Het werd paar uur later in de avond toen ik wakker werd. Ik zag Miriam en Veronica weer en we kletsten wat bij hoe onze dag gegaan was. Ik wilde echt lekker Iers gaan eten en vroeg aan de receptionist welke restaurant hij mij aanbeveelt. Hij zei ga naar de The Bleeding Horse (De bloedende paard), aan de eind van de Camden Upper Street. Ik dacht, hé hopelijk staat het paardenvlees niet op de menu. Toen ik die pub annex restaurant binnenkwam, las ik het verhaal van The Bleeding Horse. Er zijn (minstens) twee verklaringen voor de naam. De ene is dat toen een paard de "wankelaars" kreeg, het werd verbloed door een hoefsmid in de herberg. Een andere is dat de naam van de kroeg afkomstig is van een incident tijdens de Slag om Rathmines in 1649, toen een gewond paard uit de strijd vluchtte. The Bleeding Horse stamt uit 1649. Dus geen paardenvlees op de menu. Ik werd verwelkomd door de portier die zelfs wat gebarentaal kende. Ik bestelde echte Irish Stew met Guiness bier. 

When I arrived at my hostel I took a nap because I was tired of walking all day. It became a few hours later in the evening when I awoke. I saw Miriam and Veronica again and we talked about how our day had gone. I really wanted to eat good Irish food and asked the receptionist which restaurant he recommends. He said go to The Bleeding Horse, at the end of Camden Upper Street. I thought, I hope the horse meat is not on the menu. When I entered that pub and restaurant, I read the story of The Bleeding Horse. There are (at least) two explanations for the name. One is that when a horse got the "staggers", it was bled by a farrier in the inn. Another is that the name of the pub comes from an incident during the Battle of Rathmines in 1649, when an injured horse fled from battle. The Bleeding Horse dates from 1649. So no horse meat on the menu. I was welcomed by the guard which he knows little sign language. I ordered real Irish Stew with Guinness beer.

Heerlijk was dat. Het was druk op zaterdagavond en er was lekker muziek. Ik genoot ervan en proefde ook de ander Iers bier Smithwick's Red Ale. De Ale smaakt iets anders dan de pilsener, iets meer oppervlakkiger zonder nasmaak. Ik bleef tot ik moe werd en ging weer naar bed.

That was wonderful. It was busy on Saturday night and there was nice music. I enjoyed it and also tasted the other Irish beer Smithwick's Red Ale. The Ale tastes slightly different than the Pilsener, slightly more superficial with no aftertaste. I stayed until I got tired and went to bed again.