Ireland (3) 23-02-2020
5 maart 2020 - Roermond, Nederland
Naar Howth
To Howth
Werd morgens vroeg wakker toen Miriam en Veronica zich opmaken voor de vertrek om huiswaarts te gaan. We namen afscheid van elkaar. Ik zal die leuke meiden missen. Daarna ontbeet ik wat en ging weer slapen. Nadat ik weer wakker werd ging ik douchen. Uitgerust en opgefrist kon ik weer op pad gaan. Ik liep via de Trinty College naar de vernieuwde wijk ten oosten van het centrum. Daar was een echt cool museum EPIC gevestigd, het ging over de Ierse emigratie. Wat een lange wandeling, alleen waren er nergens openbare toiletten te bekennen, zo had ik onderweg helaas achter de grote container mijn blaas geleegd.
Woke up early in the morning when Miriam and Veronica prepare for the departure to go home. We said goodbye to each other. I will miss those nice girls. Then I had breakfast and went to sleep again. After I woke up again I took a shower. Equipped and refreshed, I was able to hit the road again. I walked through Trinty College to the new neighborhood east of the center. A really cool EPIC museum was located there, it was about Irish emigration. What a long walk, only there were no public toilets anywhere, so unfortunately I had emptied my bladder behind the large container.
EPIC is gevestigd bij de opgeknapte wijk waar er vroeger dokken waren. Het ging over de geschiedenis van de Ierse emigratie, maar dat het heel cool en interactief is, geschikt voor jong en oud. Men kon ook de genealogische databank raadplegen of je toevallig Ierse roots hebt. (zie video's EPIC1 en EPIC2)
EPIC is located at the refurbished neighborhood where there used to be docks. It was about the history of Irish emigration, but it is very cool and interactive, suitable for young and old. You could also consult the genealogical database if you happen to have Irish roots. (see videos EPIC1 and EPIC2)
Wow, wat een geweldige museum met behulpzame medewerkers. Ik liep daarna verder richting Connoly Station, het Centraal Station van Dublin. Het heeft heel interessante geschiedenis, Connoly was oorspronkelijk een kopstation, later was er aan de zijkant een doorgaande lijn op oude en lange viaduct aangelegd. Het telde maar 7 perrons. Wist je niet dat de spoorbreedte in heel Ierland anders is dan bij de gangbare normaalspoor? Het is 1600 mm breed. Ik zag een overwoekerde en onbruikbare draaischijfje.
Paar spoorlijnen in Dublin zijn geëlektricifeerd, maar voor heel Ierland wordt er met dieseltreinen gereden. Ik nam de DART, een soort lightrail richting Howth. Die trein zag van buiten- en binnenkant erg groen uit. Het voerde door de buitenwijken van Dublin en langs de zeewering richting Howth (zie video Trainride to Howth 1 en 2). De trein kwam tot stilstand bij het eindstation vlakbij de visserijhaven.
Few rail lines in Dublin have been electrified, but diesel trains are used throughout Ireland. I took the DART, a kind of light rail towards Howth. The train looked very green from the outside and the inside. It led through the suburbs of Dublin and along the seawall towards Howth (see video Trainride to Howth 1 and 2). The train stopped at the end station near the fishing port.
Ik wilde het National Transport Museum bezoeken. Aangezien dat het alleen weekends en feestdagen open was van 14.00 tot 17.00 uur, kon ik maar een ding doen, lunchen. Ik lunchte bij de familierestaurant Bloody Storm vlakbij het station. Ik kwam mooi op tijd voor de lunch voordat het te druk werd. Bestelde heerlijk zelfgemaakte fish and chips met Guiness. Smaakte lekker met echt vers gevangen vis.
I wanted to visit the National Transport Museum. Since it was only open on weekends and public holidays from 2 p.m. to 5 p.m., I could only do one thing, have lunch. I had lunch at the Bloody Storm family restaurant near the station. I arrived in time for lunch before it became too busy. Ordered delicious homemade fish and chips with Guiness. Tasted great with really freshly caught fish.
Het restaurant werd inderdaad langzaam gevuld en tegen die tijd kon ik naar het National Transport Museum lopen. Die lag bovenop de heuvel waar Howth Castle lag. Het was eventjes flink klimmen, maar het Howth Castle zag er prachtig en vervallen uit. Leek wel spookachtig uit. Vlakbij het kasteel was het transport museum op de boerderij gevestigd. De collectie kon men bezichtingen in de grote loodsen.
The restaurant was indeed slowly filled and by that time I could walk to the National Transport Museum. It was on top of the hill where Howth Castle was. It was quite a climb, but the Howth Castle looked beautiful and decayed. Looked spooky. The transport museum was located on the farm near the castle. The collection allowed viewings in the large sheds.
Toen ik in het museum kwam, schrok ik omdat de bussen, trams, vrachtauto's, etc. alles opeengeplakt gestald in twee grote loodsen. De entree van €4,= was maar een schijntje en het museum werd gerund door de vrijwilligers. Maar het museum leek eerder op een oude schuur van een verwoede hamsteraar die alles opkocht maar niet opknapte. Inderdaad, sommige voertuigen wachtten om opgeknapt te worden. Ik kon met moeite tussen de voertuigen wringen, maar het waren zeker heel mooie en interessante voertuigen. Kon het ruiken dat zij heel oud zijn. Ik had medelijden om die situatie aldaar. Hopelijk krijgt het museum een grote som geld om op te knappen en een mooi grote ruimte te creëren.
When I arrived at the museum, I was shocked because the buses, trams, trucks, etc. were all stuck together in two large sheds. The entrance fee of € 4 = was only a small amount and the museum was run by the volunteers. But the museum was more like an old shed by an avid hamster, who bought everything but did not do it. Indeed, some vehicles were waiting to be refurbished. I struggled between the vehicles with difficulty, but they were certainly very beautiful and interesting vehicles. Could smell that they are very old. I felt sorry for the situation there. Hopefully the museum will get a large sum of money to renovate and create a nice big space.
Ik liep terug naar het haven van Howth en liet me informeren over bepaalde wandelroutes over de kliffen bij de plaatselijke bureau voor de toeristen. Vanwege de risico op ongelukken werd het aanbevolen om overdag en bij droog weer te doen. Aan deze voorwaarden is het ruim voldaan, maar ik had nog 2 à 3 uur zonlicht voor de boeg, dus ik koos de blauwe route die behalve de kliffen de oude tramlijn volgde. De eerste gedeelte die over de kliffen liepen had 4 parallele wandelroutes wat het drukker is. Het was stevig klimmen in het begin, langs de huisjes aan de zee tot de weg ophield. Daarna was er een wandelpad die langs de kliffen voerde en geleidelijk omhoog ging.
I walked back to Howth harbor and was informed about certain walking routes over the cliffs at the local tourist office. Due to the risk of accidents, it was recommended to do during the day and in dry weather. These conditions are more than satisfied, but I still had 2 to 3 hours of sunlight ahead, so I chose the blue route that followed the old tram line in addition to the cliffs. The first part that ran over the cliffs had 4 parallel walking routes which is busier. It was hard climbing in the beginning, past the houses by the sea until the road stopped. Then there was a hiking trail that led along the cliffs and gradually went up.
Soms was het oppassen geblazen dat de pad zo dichtbij de kliffen liep en soms was het modderig. Er waren een paar kruizen ter herdenking dat iemand over de kliffen viel. Best eng. Maar het uitzicht was de moeite waard. Toen het pad ophield net voorbij de bocht kon je de monding van de rivier de Liffey en de haven van Dublin nog zien in de verte. Dan bevond je op de hoogste punt The Summit. De vier wandelroutes splitste zich. Ik volgde de oude tramlijn die in een mooie rechte lijn geleidelijk daalde tot de visserijhaven van Howth. In het midden van die oude tramlijn stak de weggetje richting de oude historische kern van Howth. Ik sloeg af in die richting want het leek me interessant om te zien.
Sometimes it had to be careful that the path ran so close to the cliffs and sometimes it was muddy. There were a few crosses to commemorate someone falling over the cliffs. Pretty scary. But the view was worth it. When the path stopped just past the bend you could still see the mouth of the river Liffey and the port of Dublin in the distance. Then you were at the highest point The Summit. The four walking routes split. I followed the old tram line that gradually descended in a nice straight line to the fishing port of Howth. In the middle of that old tram line, the road crossed towards the old historic core of Howth. I turned in that direction because it seemed interesting to see.
De weggetje daalde heel scherp met haarspeldbochtjes naar beneden richting het oude dorp. Heel autheniek waar er nauwelijks toeristen komen. Typisch Iers dorp, met kleurrijke winkels en pubs. De rest meestal witte huizen. Het werd bijna 's-avonds en het werd buiten wat kouder. Toen rook ik iets merkwaardigs en het deed me denken aan toen ik klein was. Ik herkende de geur, die van de verbrande steenkolen. Kennelijk stoken ze nog steeds steenkolen voor de warmte binnen.
The road descended sharply with hairpin bends down towards the old village. Very authentic where there are hardly any tourists. Typical Irish village, with colorful shops and pubs. The rest mostly white houses. It became almost evening and it became a little colder outside. Then I smelled something strange and it reminded me of when I was little. I recognized the smell, that of the burned coals. Apparently they still burn coal for the heat.
Toen ik helemaal beneden was maakte ik een ommetje door het visserijhaven voordat ik de trein pakte die me terug naar Dublin bracht. (zie video Harbour of Howth) Ik had leuk gezelschap dames naast me zitten in de trein. Zij hadden ook een dagtochtje gemaakt. Het was al donker toen ik bij het Connoly Station aankwam. Ik had flinke honger van gekregen en liep terug naar Camden Lower Street en wilde wat anders dan die lekker vette Ierse gerechten. Chineese en Japanse restaurants waren vol, dus ik koos echte Palentijnse restaurant Jeruzalem, geen ordinaire shorma-tent maar echt en stijlvol restaurant. Heel verrassend en verfrissend voor mijn smaakpapillen, zo heel divers en maar ook gezond.
When I was all the way down I made a detour through the fishing port before taking the train that brought me back to Dublin. (see video Harbor of Howth) I had nice company of ladies sitting next to me on the train. They had also made a day trip. It was already dark when I arrived at the Connoly Station. I was very hungry and walked back to Camden Lower Street and wanted something different than those deliciously greasy Irish dishes. Chinese and Japanese restaurants were full, so I chose real Palentine restaurant Jerusalem, not an ordinary shorma tent but a real and stylish restaurant. Very surprising and refreshing for my taste buds, so very diverse and also healthy.
Nadat ik gegeten had ging ik weer naar de Bleeding Horse Pub om een paar pinten Guiness te drinken voordat ik naar bed ging want ik moet morgens heel vroeg opstaan. Helaas sliep er een nieuwe gast bovenop me, een heel onrustige slaper.
After I ate, I went back to Bleeding Horse Pub to drink a few pints of Guiness before I went to bed because I have to get up very early in the morning. Unfortunately a new guest slept on top of me, a very restless sleeper.
