Japan, Hokkiado Perfecture, Biratori 10-09-2019 (18)

Mijn eerste dag met huurauto

My first day with rental car

Was vroeg opgestaan, mijn koffer ingepakt, ontbijt genuttigd met koffie. Wilde afscheid nemen van Isao, maar hij was niet te bekennen. Hij woont elders met zijn gezin, zijn zoontje had ik al ontmoet. Dus ik dropte de sleutel in een bakje aan de receptie. Daarna pakte ik de tram richting het station. Daarna liep ik het kantoor bij Times Car om de huurauto in ontvangst te nemen, de Nissan Micra. Ik had voor Nissan Micra gekozen omdat hij veel comfortabeler rijdt dan de japanse smalle auto's die veel op dozen lijken. Hij was uitgevoerd met automatische transmissie ipv. gebruikelijke 5- of 6-versnellingen. Japanners hebben voorkeur aan automatische transmissie doordat zij veel moeten stoppen en optrekken in het verkeer. Het stuur zit aan de rechterkant, de richtingsaanwijzer en de wisserregelaar staan omgekeerd aan de stuur.

I got up early, packed my suitcase, had breakfast with coffee. Wanted to say goodbye to Isao, but he was nowhere to be seen. He lives elsewhere with his family, I had already met his son. So I dropped the key in a container at the reception. Then I took the tram to the station. Then I walked into the Times Car office to receive the rental car, the Nissan Micra. I chose Nissan Micra because it drives much more comfortably than the narrow Japanese cars that look a lot like boxes. It was equipped with automatic transmission instead of. usual 5 or 6 gears. Japanese people prefer automatic transmission because they have to stop a lot and accelerate in traffic. The steering wheel is on the right-hand side, the direction indicator and the wiper control are reversed on the steering wheel.

Het was eerst wennen om links te rijden, verder haalde ik de richtingsaanwijzer en de wisserregelaar door elkaar. Ik heb paar meegemaakt als ik hard moet remmen, mijn linkervoet instictief per ongeluk de rempedaal intrapte. Bij de automatische transmissie moet de gas- en rempedaal door de rechtervoet bediend worden. Daarna verliep het vlotjes. Nissan Micra is uitgerust met navigatie scherm. Telefoonnummer invoeren is al voldoende om automatisch route te berekenen. Tot zover de les over de Japanse auto's.

It took some getting used to driving on the left, and then I mixed up the direction indicator and the wiper controller. I have experienced a few when I have to brake hard, my left foot accidentally depressed the brake pedal. With the automatic transmission, the accelerator and brake pedal must be operated by the right foot. Then it went smoothly. Nissan Micra is equipped with navigation screen. Entering a telephone number is already sufficient to automatically calculate the route. So far the lesson about Japanese cars.

Wilde naar het oosten van het eiland Hokkiado rijden, eerst langs de kust via National Route 278 om het Jomon-cultuur museum te bezoeken. Daarna via de DO-O Expressway E5 langs de kust tot de National Route 237 langs Biratori de bergen in.

Wanted to drive east of the island of Hokkiado, first along the coast via National Route 278 to visit the Jomon culture museum. Then via the DO-O Expressway E5 along the coast to National Route 237 along Biratori into the mountains.

Reed door Hakodate, met vele stoplichten totdat ik de kustweg Nationale Route 278 bereikte. Die weg voerde langs de talloze visserdorpjes en langs de kust waar men de zee kon zien, soms zó dichtbij. Prachtig om te rijden. Ik bereikte de Jomon-cultuur museum (Hakodate Jomon Culture Center). Jomon-cultuur begon 10.000 jaar geleden en was de bakermat van de Japanse beschaving. Schrift kenden ze nog niet, maar het Japanse karakters was afgeleid van de Chinese karakters in 400 na Christus. 

Drove through Hakodate, with many traffic lights until I reached the coastal road National Route 278. That road led past the countless fishing villages and along the coast where one could see the sea, sometimes so close. Great to drive. I reached the Jomon culture museum (Hakodate Jomon Culture Center). Jomon culture started 10,000 years ago and was the birthplace of Japanese civilization. They did not know scripture yet, but the Japanese characters were derived from the Chinese characters in 400 AD.

Daar was er ook een workshop en museum. Dichtbij het museum was er een opgraving bezig waar de Jomon-nederzetting bloot gelegd werd. Bij het verlaten van de museum waren er liefst 3 stempel stands met mooie stempels.

There was also a workshop and museum there. Near the museum there was an excavation where the Jomon settlement was exposed. When leaving the museum there were no fewer than 3 stamp stands with beautiful stamps.

Ik reed door de Nationale route 278 kustweg. Maakte een stop bij de visserijhaven en het postkantoor voor de stempel.

I drove the National route 278 coastal road. Made a stop at the fishing port and the post office for the stamp.

Zie video First drive with rental car.

See video First drive with rental car.

De Nationale Route 278 eindigde bij de DO-O Expressway E5. Het is een tolweg. Bij het inrijden viel me het op dat de autosnelweg enkelbaans is met rijstrookafscheiding, af en toe inhaalstroken heeft, maxinium snelheidslimiet van 70 km per uur. De langzame tempo werd goed gemaakt door de prachtige uitzichten over het natuur, de bergen en de kust. Bij elke parkeerplaats was er een panoramapunt waar men van het uitzicht kon genieten en er was ook een stempel stand.

National Route 278 ended at the DO-O Expressway E5. It is a toll road. Upon entering, I noticed that the motorway is single lane with lane separation, has occasional lanes, maximum speed limit of 70 km per hour. The slow pace was made good by the beautiful views of nature, the mountains and the coast. At every parking place there was a panorama point where you could enjoy the view and there was also a stamp stand.

Vanwege de langzame tempo duurde het een paar uur totdat de autosnelweg vierbaans werd dan kon de tempo hoog opgevoerd tot maxinium snelheidslimiet van 100 km per uur. Bij rond Chitose hield de tolgedeelte op. De tolkosten bedroeg 5430 yen, ca. 45 euro. Bij de splitsing nam ik weer enkelbaans autosnelweg E63. Het werd langzaam aan donker. Ik had al van tevoren raadgepleegd of ik ergens kon overnachten in Biratori aan de voet van de bergen. Helaas bijna overal bezet. Ik sloeg af bij de Nationale Route 237 die via Biratori naar de bergen voerde. Ik vroeg aan sommige mensen in de tankstation, slagerij, supermarkt, restaurant, etc. of zij plaatselijke ryokan kenden. Ik nuttigde ramen bij de ramen tent. Niet slecht, gemaakt door de twee oude dames die zusters van elkaar zijn.

Due to the slow pace, it took a few hours for the motorway to become a four-lane highway, then the pace could be speeded up to a maximum speed limit of 100 km per hour. At around Chitose the tolls stopped. The toll costs amounted to 5430 yen, around 45 euros. At the junction I took the E63 single-lane motorway again. It was getting dark slowly. I had consulted in advance whether I could spend the night somewhere in Biratori at the foot of the mountains. Unfortunately, almost everywhere occupied. I turned off at National Route 237 that led to the mountains via Biratori. I asked some people in the gas station, butcher shop, supermarket, restaurant, etc. if they knew a local ryokan. I consumed ramen at the ramen tent. Not bad, made by the two old ladies who are sisters.

Ik reed door toen het bijna 's-nachts werd. Even stopte ik in een pachinko hal, een japans variant van een gokhal. In plaats van eenarmige bandieten werd er gespeeld in speelautomaten waar men zoveel mogelijk balletjes moet verzamelen. Hoe meer balletjes hoe hoger de prijs. 

I drove on when it was almost night time. For a moment I stopped in a pachinko hall, a Japanese version of a gambling hall. Instead of one-armed bandits, they played in slot machines where they had to collect as many balls as possible. The more balls the higher the price.

Interessant om te zien, maar ik deed beter niet aan mee. Ik bereikte na de aanwijzingen de hostel, maar die was vol. De eigenaresse was zo aardig voor me rond te bellen of er ergens plaats was bij de andere ryokans. Ja, inderdaad, het was 20 km verder op. Dus ik reed nog dieper langs de Nationale Route 237, totdat ik de ryokan vond. Werd ontvangen door de oude eigenaresse. Ik hoefde me niet in te schrijven of te betalen. Kocht wat bier bij de plaatselijke supermarkt Secomart, en dronk het op tot ik moe naar bed op de vloer ging.

Interesting to see, but I better not participate. I reached the hostel after the directions, but it was full. The owner was so kind to call me around if there was room somewhere at the other ryokans. Yes, indeed, it was 20 km further on. So I drove even deeper along National Route 237, until I found the ryokan. Was received by the old owner. I did not have to register or pay. Bought some beer at the local supermarket Secomart, and drank it until I went to bed tired on the floor.