Japan, Hokkiado Perfecture, Sapporo 13-09-2019 (21)

Naar Sapporo

To Sapporo

Werd vroeg wakker en maakte weer een ochtendwandeling voor het ontbijt. De omgeving was prachtig om te zien zoals gisteren. Jiryeong maakte echt uitgebreid Koreaans ontbijt klaar. 

Woke up early and made another morning walk for breakfast. The area was beautiful to see like yesterday. Jiryeong prepared really extensive Korean breakfast.

Terwijl ik van het ontbijt genoot keek ik vooral uit naar het raam waar het uitzicht bood op een trein halte, die maar een eenvoudig perron op poten telde. Verder een hokje voor de wachtende passagiers. Hoe knus was het. Warempel, er stopte een diesel railbus in dat trein halte.

While I enjoyed breakfast, I mainly looked out at the window where it offered a view of a train stop that only had a simple platform on its feet. Furthermore, a box for the waiting passengers. How cozy it was. Yes, a diesel rail bus stopped at that train station.

Die railbus reed richting Wakkanai. Jiryeong toonde me wat artikelen uit de tijdschriften die over haar hostel en bar/restaurant gingen. Daar was een mooie foto van de passerende trein langs haar huis. Toen werd het tijd om echt afscheid te nemen van zo'n opmerkelijke vrouw. Ze zwaaide me uit terwijl ik haar terrein uitreed. De reis naar Sapporo duurt normaal gesproken 4 uur, dus ik nam ruim de tijd voor. 

That rail bus drove towards Wakkanai. Jiryeong showed me some articles from the magazines about her hostel and bar / restaurant. There was a nice photo of the passing train past her house. Then it was time to really say goodbye to such a remarkable woman. She waved me goodbye as I drove out of her field. The trip to Sapporo normally takes 4 hours, so I took ample time.

Ik reed weer op de Nationale Route 40, die overging naar DO-O autosnelweg E5 richting Sapporo. Eerst was het enkelbaans maar na Takikawa werd het gewoon vierbaans, wat het erg opschoot. Ik stopte bij ieder parkeerplaats of serviceplaats voor een stempel. Ik heb daar ook geluncht en ik spotte mooie Japanse trucks, maakte een praatje met de truckchauffeur. Over mijn vader die ook een truckchauffeur was geweest. De japanse trucker vond het leuk en zei dat hij trots is op zijn vak, getuige vele chroom op zijn truck en mooie foto aan de aanhanger.

I drove again on National Route 40, which moved to DO-O motorway E5 towards Sapporo. At first it was single-lane but after Takikawa it just became four-lane, which made it very fast. I stopped at every parking place or service place for a stamp. I also had lunch there and I spotted beautiful Japanese trucks, had a chat with the truck driver. About my father who had also been a truck driver. The Japanese trucker liked it and said that he is proud of his profession, witness many chrome on his truck and nice photo on the trailer.

Ik ontmoette zelfs 3 keer zelfde autobestuurders in verschillende parkeerplaatsen. Aangezien bij de autosnelweg enkelbaans met rijbaanafscheiding was kon er niet vaak ingehaald worden, dus het verkeer reed op altijd hetzelfde richting. Dus we maakten een praatje over wat wij daar deden. Toen de autosnelweg vierbaans werd was het ieder voor zich. Toen ik Sapporo bereikte moest ik 4240 yen tol betalen bij het tolstation. Het autoverhuurbedrijf Times Car lag 10 km diep in het centrum, ik moest me door het druk verkeer rijden. Voordat ik de huurauto inleverde moest ik weer voltanken. Sommige tankstations hingen de pompen aan het plafond wegens ruimtegebrek. De slangen met tankpistolen staken uit naar beneden. Sommige tankstations worden echt bediend door de pompbedienden die ook extra deden zoals ramen schoonmaken, de weg op helpen. Je hoefde gewoon naar de rode pomp wat het vergelijkbaar als Euro 95 of E10 te wijzen en "mantan" uitspreken wat het in Japans volgooien betekent.

I even met the same car drivers 3 times in different parking places. Since the motorway was a single-lane with a roadway separation, it was not often possible to overtake, so the traffic was always heading in the same direction. So we had a chat about what we were doing there. When the motorway became a four-lane highway, it was everyone. When I reached Sapporo I had to pay 4240 yen toll at the toll station. The car rental company Times Car was 10 km deep in the center, I had to drive through the heavy traffic. Before I returned the rental car I had to refuel again. Some gas stations installed the pumps on the ceiling due to lack of space. The hoses with fuel guns protruded downwards. Some petrol stations are really served by the pump operators who also did extra things such as cleaning windows, helping out on the road. You just had to point to the red pump what it is similar to Euro 95 or E10 and say "mantan" what it means in Japanese full tank.

Ik leverde de huurauto in goede staat in bij Times Car en de afwikkeling duurde ca. 30 minuten. Gelukkig was het 10 minuten lopen van het Sapporo Centraal Station vandaan. Ik had al van te voren 5 nachten geregeld bij Chama Guest House in de buitenwijk Hachiken, ook via de Airbnb. Het centraal station was heel groot, en ik kocht een enkel kaartje naar Hachiken uit de automaat. Liep in het stationshal en zag een stempelstand waar een stempel per jaargetijde werd gebruikt. Blauw stond voor winter, groen voor lente, rood voor zomer. Dit geval was het oranje voor de herfst. Elke afbeelding was ook anders.

I returned the rental car in good condition to Times Car and the settlement took about 30 minutes. Fortunately it was a 10-minute walk from Sapporo Central Station. I had already arranged 5 nights in advance at Chama Guest House in the suburb of Hachiken, also through the Airbnb. The central station was very large, and I bought a single ticket to Hachiken from the machine. Walked into the station hall and saw a stamp stand where a stamp was used per season. Blue stood for winter, green for spring, red for summer. This case was orange for the fall. Every image was different too.

De stoptrein naar Hachiken reed volledig op de viaduct. Toen ik uitstapte moest ik bijna 1 km langs de viaduct lopen naar Chama Guest House. Onder de viaduct stonden zomaar wat auto's en fietsen geparkeerd. Wel handig tegen de zon of slecht weer. Chama Guest House lag aan de grindweg hoewel sommige huizen relatief nieuw waren. Aan de deur moest ik de code intoetsen om de deur te openen. Binnen werd ik verwelkomd door Miwa, een medewerkster die in dat hostel verbleef. Naast de receptie was er een huiskamer vol met alle soorten flessen saké wat de eigenaar ze verzamelde. Ik deelde de kamer met Mark, een rondtrekkende Engelsman. Hij werkt geregeld als mariene bioloog in diverse plaatsen waar hij voor de volgende reis spaarde, kon aardig Japans spreken en lezen. Hij was haast continu bezig met zijn laptop op zoek naar werk. 

The slow train to Hachiken was completely on the viaduct. When I got out I had to walk almost 1 km along the viaduct to Chama Guest House. There were just a few cars and bicycles parked under the viaduct. Handy against the sun or bad weather. Chama Guest House was on the gravel road although some of the houses were relatively new. At the door I had to enter the code to open the door. Inside I was welcomed by Miwa, an employee who stayed in that hostel. Next to the reception there was a living room full of all kinds of bottles of saké, which the owner collected. I shared the room with Mark, an itinerant Englishman. He regularly works as a marine biologist in various places where he saved for the next trip, was able to speak and read nice Japanese. He was almost constantly busy with his laptop looking for work.

Ik was moe van de reis en ging een dutje doen tot het 's-avonds werd. Toen deed ik boodschappen bij de Lawson supermarkt voor avondeten en wat blikjes bier. Terug in het hostel warmde ik het eten op. Na het eten kreeg ik gezelschap met Mark en nog een vrouw, Sevenija uit Duitsland. Toen sprak ik Duits met haar, ze bleek afkomstig uit Dortmund te zijn, amper 150 kilometer van mijn woonplaats vandaan. Ik kende Dortmund heel goed en ga geregeld daarheen voor de Intermodellbau die jaarlijks georganiseerd werd. Het was gezellig en vlot gesprek met haar. ze moest op tijd naar bed gaan want ze vertrekt morgen uit Sapporo. Dus ik maakte er een avondwandeling van door de buurt. Het wijk Hachiken is wat saai en doorsnee met weinig uitgaansgelegenheden. Toen ik naar bed ging, was Mark nog steeds met zijn laptop bezig. 

I was tired from the trip and took a nap until it became evening. Then I went shopping at the Lawson supermarket for dinner and some cans of beer. Back at the hostel I warmed up the food. After dinner I got company with Mark and another woman, Sevenija from Germany. Then I spoke German with her, she turned out to be from Dortmund, just 150 kilometers from my hometown. I knew Dortmund very well and regularly go there for the Intermodellbau which was organized annually. It was pleasant and easy conversation with her. she had to go to bed early because she is leaving Sapporo tomorrow. So I made an evening stroll through the neighborhood. The Hachiken district is a bit boring and average with few places to go out. When I went to bed, Mark was still working on his laptop.