Japan, Hokkiado Perfecture, Sapporo 15-09-2019 (23)

Naar het openluchtmuseum

To the open air museum

Toen ik wakker werd, regende het hard buiten. Mark was net aan het vertrekken, hij had een backpack en een koffer bij zich. Wilde met hem mee lopen naar het station om hem tegen de regen te beschermen met mijn paraplu. Mark weigerde het. Rare kerel, laat hem maar zeiknat worden. Ik ging toch ontbijt halen bij de Lawson supermarkt. Terug in het hostel had ik met Miwa gepraat. Ze zei dat het straks mooi weer wordt. We keken naar het Japans journaal op TV, er was ook een schermpje met gebarentolk erbij. Helaas kon ik niet alles verstaan omdat het Japans gebarentaal anders was. Ik had ook contact gezocht met de dovengemeenschap in Sapporo, maar nog geen reactie ontvangen.

When I woke up, it rained hard outside. Mark was just leaving, he had a backpack and a suitcase with him. Wanted to walk with him to the station to protect him from the rain with my umbrella. Mark refused. Weird guy, let him get soaked. I went to get breakfast at the Lawson supermarket. Back in the hostel I had talked to Miwa. She said the weather will be nice again. We watched the Japanese news on TV, there was also a screen with a sign interpreter. Unfortunately I could not understand everything because the Japanese sign language was different. I had also contacted the deaf community in Sapporo, but had not yet received a response.

De regen hield gelukkig op tijd. Ik wilde naar een openluchtmuseum in de buurt van Sapporo. Dus ik moest weer de trein vanuit Hachiken nemen en overstappen in het Sapporo Centraal Station om de trein naar Sapporo-shin (waar de Shinkansen in de toekomst zijn eindhalte wordt) te gaan. Daarna de bus nemen naar Hokkiado Historic Village. Onderweg liep ik langs het tweedehands autobedrijf. Mij viel het op dat de rode Volkwagen Golf de goedkoopste auto was. Die kostte 380.000 yen, ca. 3500 euro, zelfs net goedkoper dan de kleinste Japanse auto's. Op het perron van het station van Hachiken zag  ik Miwa toevallig weer, ditmaal in gezelschap met haar vriend. Was leuk om haar zo vrolijk te ontmoeten. 

The rain kept on time. I wanted to go to an open-air museum near Sapporo. So I had to take the train from Hachiken again and transfer to Sapporo Central Station to take the train to Sapporo-shin (where the Shinkansen will be its final stop in the future). Then take the bus to Hokkiado Historic Village. Along the way I walked past the second-hand car company. I noticed that the red Volkwagen Golf was the cheapest car. It cost 380,000 yen, around 3500 euros, even slightly cheaper than the smallest Japanese cars. I happened to see Miwa again on the platform of Hachiken station, this time in company with her boyfriend. It was nice to meet her so cheerfully.

Het Hokkiado Historic Village was gesticht in 1983. Het bevatte ruim 50 gebouwen die een inkijkje bood van de koloniaal tijdperk in Meiji-periode 150 jaar geleden tot de Showa-periode in het begin van de 20e eeuw. Het terrein was verdeeld in stadsomgeving, bergdorp, visserdorp en boerendorp. De oorspronkelijke gebouwen werden zorgvuldig afgebroken en in de locatie van het openluchtmuseum zorgvuldig weer opgebouwd. Er reed zelfs een paardentram rond het openluchtmuseum. Ik kwam rond de lunchtijd aan. Ik hoefde de entree van 800 yen niet te betalen, omdat ik doof ben. Er was ook mooie groene stempel aanwezig.

The Hokkiado Historic Village was founded in 1983. It contained more than 50 buildings that offered a glimpse of the colonial era in the Meiji period 150 years ago to the Showa period in the early 20th century. The terrain was divided into urban environment, mountain village, fishing village and farming village. The original buildings were carefully demolished and carefully reconstructed in the location of the open-air museum. A horse tram even drove around the open-air museum. I arrived around lunch time. I did not have to pay the entrance fee of 800 yen because I am deaf. There was also a nice green stamp.

Na de lunch begon ik met mijn ontdekkingstocht. Eerst naar de bergdorp, die lag prachtig in het bos. De huizen leken wel primitief gebouwd, toen heel Hokkiado nog met bos bedekt was, toen de eerste kolonisten aankwamen. 

After lunch I started my exploration. First to the mountain village, which lay beautifully in the forest. The houses seemed to be built primitive when the whole of Hokkiado was still covered with forest, when the first settlers arrived.

Schitterende omgeving was dat. Je liep verder door het bos totdat je het landbouwgebied kwam. Er vestigden de eerste boeren op de ontgonnen land. De hutten waren eerst primitief gebouwd, daarna ging het beter, de boerderijen werden geevolueerd tot in de Amerikaans stijl, geintroduceerd in de jaren dertig van de vorige eeuw wat ik reeds gezien had bij mijn autoreis door Hokkiado.

Beautiful environment that was. You walked through the forest until you came to the agricultural area. The first farmers settled on the cultivated land. The huts were first built primitively, then it went better, the farms were evolved into the American style, introduced in the thirties of the last century what I had already seen during my car trip through Hokkiado.

Daarna liep ik naar het meer waar het visserdorpje lag, helaas waren sommige gebouwen midden in de renovatie, maar men kon de binneninrichting bezichtigen, vandaar binnen foto's gemaakt.

Then I walked to the lake where the fishing village was, unfortunately some of the buildings were in the middle of the renovation, but one could view the interior design, hence photographs were taken inside.

Toen begon het stadsgedeelte, de paardentram had ook zijn eigen remise. Eerst waren er houten gebouwen, allerlei soorten winkels en werkplaatsen. Daarna ging het over in stenen gebouwen zoals het politiestation, stadshuis, etc.

Then the city district started, the horse tram also had its own draw. First there were wooden buildings, all kinds of shops and workshops. Then it turned into stone buildings such as the police station, town hall, etc.

Het was beslist geen saaie museum, er was veel meer te zien, mijn advies is dat je de hele middag de tijd er voor moet nemen om alles rustig en ontspannen te bezichtigen. Het werd bijna 's-avonds en ging terug naar het Sapporo Centraal Station, ik hoorde dat er allerlei evenmenten georganiseerd werden in het centrum. Was erg benieuwd daarvoor. Vanuit het station liep ik door de ondergrondse winkelpassage. Hoewel het zondag was, waren de winkels geopend tot 's-avonds 20.00 uur. Japanners waren erg druk aan het shoppen, op zoek naar nieuwste laatste mode, elektronische snufjes, etc. Het ondergrondse winkelpassage strekte tot ruim 2 kilometer uit, ideaal bij de strenge winters. Toen ik naar boven kwam, zag ik de Gay Pride in het park. Het was iets meer ingetogen dan wat men bij de Canal Parade in Amsterdam gewend was. Er waren wel drag queens aanwezig, meer niet. Ik had het geluk dat er ballonetjes in alle kleuren opgelaten werd.

It was certainly not a boring museum, there was much more to see, my advice is that you have to take the time to look at everything in a quiet and relaxed way all afternoon. It was almost evening and went back to Sapporo Central Station, I heard that all kinds of events were organized in the center. Was very curious about that. From the station I walked through the underground shopping arcade. Although it was Sunday, the shops were open until 8 p.m. The Japanese were very busy shopping, looking for the latest fashion, electronic gadgets, etc. The underground shopping arcade extended to more than 2 kilometers, ideal in the harsh winters. When I came up, I saw the Gay Pride in the park. It was a bit more modest than what people were used to at the Canal Parade in Amsterdam. Drag queens were present, nothing more. I was lucky that balloons of all colors were released.

Toen was de Gay Pride feestje voorbij. Aan de andere kant van het park was er een voedsel- en bierproeverij evenment. Ambachtelijk gebrouwen bier, door koks in de tenten bereide interessante gerechtjes vonden gretig aftrek. Ik proefde soorten voedsel en bier. Het is inderdaad een soort preuvement net als in Maastricht. Na de proeverij ging ik naar de Sapporo TV-toren. Locals hadden me aangeraden om vanaf 18.00 er naar te kijken voor mooie lichtshow. Aangezien het in Japan vroeg donker werd, was het goed te bekijken. Zie ook video Sapporo TV-tower.

Then the Gay Pride party was over. On the other side of the park there was a food and beer tasting event. Traditionally brewed beer, interesting dishes prepared by chefs in the tents were in great demand. I tasted types of food and beer. It is indeed a kind of preuvement just like in Maastricht. After the tasting I went to the Sapporo TV tower. Locals had advised me to watch it from 6 pm for a nice light show. As it got dark early in Japan, it was easy to view. See also video Sapporo TV tower.

Naarmate ik de TV-toren naderde bleek dat er Oktoberfest aan de gang was. Was erg nieuwsgierig naar de Japanse variant van de Oktoberfest. Ja, het leek alsof ik me bij de Wiesn in München bevond, alleen de Japanners zijn wat minder uitbundig. Misschien te verlegen, hoewel leuke meiden in drindl het publiek aanmoedigden. Er was bierstanden met alleen Duits bier en ook eetkraampjes met echte Duitse gerechten alleen waren zij vrij duur vanwege de import. Dat hinderde me niet om lekker pul bier en bord met soorten worsten te bestellen en ik zong in het Duits. De omstanders vonden het leuk. Voelde me daar thuis in. Wat een geweldige ervaring daar!

As I approached the TV tower, it turned out that Oktoberfest was going on. Was very curious about the Japanese version of the Oktoberfest. Yes, it looked like I was at the Wiesn in Munich, only the Japanese are a little less exuberant. Maybe too shy, although nice girls in drindl encouraged the audience. There were beer stands with only German beer and also food stalls with real German dishes only they were quite expensive due to the import. That didn't bother me to order a nice mug of beer and a plate of sausages and I sang in German. The bystanders liked it. I felt at home there. What a wonderful experience there!

Beetje zat ging ik terug naar het hostel, maar eerst vlug langs de Lawson supermarkt wat blikjes bier te halen. Ik flirtte met de kassamedewerkster en maakte complimentjes aan haar, dat ze er goed uitzag met haar bril op. Bij de foto op haar badge zag zij er gewoontjes uit zonder haar bril op. Inderdaad zag ze knapper uit met haar bril. Ze vond het leuk. Terug in het hostel genoot ik het na met blikje bier voordat ik naar bed ging. Ik sliep in een ander bed waar Mark geslapen had, gelukkig fris opgemaakt. Dan heb ik geen last van de zon die 's-morgens door het raam schijnt.

I sat back to the hostel a bit, but first I quickly got some beer cans past the Lawson supermarket. I flirted with the cashier and complimented her that she looked good with her glasses on. With the photo on her badge she looked normal without her glasses on. She did indeed look better with her glasses. She liked it. Back at the hostel, I enjoyed it with a can of beer before going to bed. I slept in another bed where Mark had slept, happily made fresh. Then I am not bothered by the sun shining through the window in the morning.