Japan, Hokkiado Perfecture, Sapporo 17-09-2019 (25)

Stempelrally door Sapporo

Stamp rally through Sapporo

Toen ik wakker werd was Xue alweer vertrokken. Miwa kwam met een leuk nieuws, dat het hele dag mooi weer is en dat ik de fiets kan huren. Mooi zo, dacht ik, ik hoef dus niet eerst met de trein naar het Sapporo Centraal Station te gaan, scheelt wat geld en dat het goed voor mijn conditie was. Na het ontbijt kon ik de weg op gaan richting het centrum van Sapporo. Bij de filatelie winkel bij het centraal postkantoor kreeg ik een kaart van heel Sapporo centrum, die strekte zich 5 kilometer naar het zuiden uit en dat 3 kilometer breed was. Daar bevonden zich 16 postkantoren die eigen rode poststempel hadden met afbeelding. 

When I woke up, Xue had already left. Miwa came with nice news that the weather is nice all day and that I can rent the bike. That's good, I thought, so I don't have to take the train to Sapporo Central Station first, it saves some money and that it was good for my condition. After breakfast I was able to hit the road towards the center of Sapporo. At the philately shop at the central post office I received a map of the entire Sapporo center, which stretched 5 kilometers to the south and that was 3 kilometers wide. There were 16 post offices that had their own red postmark with image.

Helaas ontbraken de stratennamen, maar er was gelukkig tramlijnen getekend, zodat ik het makkelijk kon volgen. Eerst ging ik naar de JR-tower die hoog uittorende boven het Sapporo Centraal Station. Die was hoger dan de Sapporo TV-toren. Het uitzicht was ook beter. Zoals men het ziet was Sapporo voor driekwart omgegeven door de bergen, waar men 's-winters prima kon skieën. Ook was er een stempel aanwezig. Onderaan in de toren waren er leuke maquettes en een lego-model te zien. Beroemd was Sapporo in haar jaarlijkse winterfestival met ijs-sulpturen.

Unfortunately the street names were missing, but luckily tram lines were drawn so that I could easily follow it. First I went to the JR tower that towered high above Sapporo Central Station. It was higher than the Sapporo TV tower. The view was also better. As you can see, Sapporo was surrounded by three-quarters of the mountains, where people could ski well in winter. There was also a stamp present. At the bottom of the tower there were nice models and a lego model. Sapporo was famous in her annual winter festival with ice sculptures.
 

Na de lunch in de JR-Tower volgde ik de tramlijn naar het zuiden. De tram maakte rondjes door het centrum, aangezien dat het enige tramlijn in Sapporo was die van boven gezien een rechthoekige vorm had. Ik kwam bij een paar postkantoren die aan de voet van de bergen lagen. Daar was er een vertrekpunt van een kabelbaan, zo kan men terug zien op de stempel.

After lunch at the JR Tower, I followed the tram line to the south. The tram was making circles around the center, since that was the only tram line in Sapporo that viewed from above had a rectangular shape. I came to a few post offices that were at the foot of the mountains. There was a departure point for a cable car, as can be seen on the stamp.

Volgde de tramlijn naar het noorden en ik kwam bij de uitgaanswijk Sunukino terecht, met talloze bars en lovehotels.

Followed the tram line to the north and I arrived at the Sunukino entertainment district, with countless bars and love hotels.

Toen ik het uiterste noorden van de tramlijn bereikte zag ik toevallig een "Nederlandse" bakkerij met een uithangbord met stroopwafels met Nederlandse woorden Dank u. Ik ging naar binnen en kocht stroopwafels voor Miwa als dank voor haar gastvrijheid. Natuurlijk probeerde ik Nederlands te spreken, je weet maar nooit, haha. Tot mijn verbazing verstonden zij geen Nederlands. Zij wisten ook niet wat de woorden Dank u betekenden. Ik legde het in het Japans uit wat het precies betekende. 

When I reached the far north of the tram line I happened to see a "Dutch" bakery with a sign with syrup waffles with Dutch words Dank u (Thank you). I went inside and bought syrup waffles for Miwa as a thank you for her hospitality. Of course I tried to speak Dutch, you never know, haha. To my surprise, they didn't understand Dutch. They also did not know what the words Dank u meant. I explained in Japanese exactly what it meant.

Ik fietste verder naar het oosten waar de Sapporo bierbrouwerijen lagen. Daar was er ook een postkantoor er tussen in. De stempel had ook een afbeelding van een bierbrouwerij.

I cycled further east where the Sapporo beer breweries were located. There was also a post office in between. The stamp also had an image of a beer brewery.

Tot de sluitingstijd om 17.00 uur had ik 13 stempels kunnen scoren van de 16 postkantoren, eigenlijk 13 omdat er bij 3 postkantoren de rode stempel niet meer gebruiken. Bij sommige postkantoren moest ik veel geduld uitoefenen, doordat de afhandeling erg traag ging. Zij wisten niet eens waar Nederland (oftewel in het Japans Olandra) lag. Dus ik moest met mijn smartphone de kaart waar Nederland lag tonen. Ook zij maten mijn kaarten precies op of ze aan de normen voldeden. Soms moesten ze nog een keer stempelen maar dan in hun papieren, daarin stond er in welke stempels vandaag gebruikt werd. Wat een bureaucratie!

Until the closing time at 5 p.m. I could have scored 13 stamps from the 16 post offices, actually 13 because 3 post offices no longer use the red stamp. At some post offices I had to be very patient because the handling was very slow. They did not even know where the Netherlands (or Olandra in Japanese) was. So I had to show the map of the Netherlands with my smartphone. They also measured my cards exactly to see if they met the standards. Sometimes they had to stamp again but then in their papers, in which it was stated which stamps were used today. What a bureaucracy!

Moe maar voldaan fietste ik terug naar het hostel. Daarna maakte ik warm eten klaar die ik bij de Lawson supermarkt gehaald had. Miwa was erg blij met mijn stroopwafels die ik aan haar gaf als dank voor haar gastvrijheid. Er was een nieuw kamergenoot uit India, een computerprogrammeur. Die was voortdurend bezig met zijn laptop. Een echte Einzelgänger. Het was nog vroeg 's-avonds en ging een dutje doen. Toen ik rond 9 uur wakker werd, had Miwa een paar vrienden uitgenodigd die redelijk Engels spraken. Het was erg gezellig met zijn vieren met bier en Japanse snacks aan de tafel. Het was tenslotte mijn laatste avond in Japan. Ik had Miwa nog nooit zo vrolijk gezien en we dronken onze laatste bier op, voordat ik naar bed ging. Paar vrienden bleven in een andere kamer overnachten omdat ze niet mogen rijden met alcohol al was het maar een beetje, maar in Japan is er een zero-tolerantie beleid, geen druppel alcohol in het verkeer. 

Tired but satisfied, I cycled back to the hostel. Then I prepared hot food that I had bought at the Lawson supermarket. Miwa was very happy with my syrup waffles that I gave her as a thank you for her hospitality. There was a new roommate from India, a computer programmer. He was constantly working on his laptop. A real Einzelgänger. It was early in the evening and went to take a nap. When I woke up around 9 am, Miwa invited some friends who spoke reasonable English. The four of us were having a great time with beer and Japanese snacks at the table. After all, it was my last evening in Japan. I had never seen Miwa so cheerful and we drank our last beer before I went to bed. Few friends stayed overnight in another room because they are not allowed to drive with alcohol, if only a little, but in Japan there is a zero tolerance policy, not a drop of alcohol in traffic.