Malta deel/part3 31-12-2019

Naar Popeye's Village en jaarwisseling vieren in La Valletta

To Popeye's Village and celebrating newyear's eve

Nadat we uitgeslapen waren nam Damien me naar de plaatselijke supermarkt voor de boodschappen. Het was ca. 1 km verder op. Tot mijn verbazing bestond de supermarkt uit 3 verdieping vanwege het ruimtegebrek. Veel spullen moesten geimporteerd worden daardoor lagen de prijzen 3 keer hoger dan normaal. Enkel plaatselijke produkten, vooral voedsel en drinken die in Malta geproduceerd kosten ongeveer hetzelfde als in Nederland. Om met de boodschappenkar naar ene etage te verplaatsen zijn er schuine rolbanen voor. We moesten goed uitzoeken voor goedkopere plaatselijke producten voor het ontbijt, duurde best langer dan wat men gewend is.

After we slept in, Damien took me to the local supermarket for groceries. It was about 1 km further on. To my surprise, the supermarket consisted of 3 floors due to lack of space. Many things had to be imported, so the prices were 3 times higher than normal. Only local products, especially food and drink produced in Malta, cost about the same as in the Netherlands. To move the shopping cart to one floor, there are sloping tracks for it. We had to figure out for cheaper local products for breakfast, it took quite a bit longer than what people are used to.

Naar Popeye's Village

Damien wilde ons Popeye's Village laten zien, een pretpark die gewijd is aan Popeye. Leek ons leuk. We namen de bus die naar het oosten van Malta bracht. De busrit duurde bijna 1 uur. Voor de rest moest je 5 km lopen over het landschap. Het landschap was interessant, veelal met lage stenen muren omheind. Er werden catcussen gekweekt om verwerkt te worden in alcoholische sterke drank vergelijkbaar met tequilla. Er waren geen bossen te vinden. Verder waren er kleine veldjes en stalletjes waar er paarden stonden. Ze worden vooral gefokt voor de vlees. We kwamen schapen met herder tegen. Verder waren er leuke dingen te zien zoals als Kerstman verklede vogelverschrikkeraar.

Damien wanted to show us Popeye's Village, an amusement park dedicated to Popeye. Seemed us nice. We took the bus that brought to the east of Malta. The bus ride lasted almost 1 hour. For the rest you had to walk 5 km across the landscape. The landscape was interesting, often fenced in with low stone walls. Catcuses were grown to be processed in alcoholic spirits similar to tequilla. There were no forests. There were also small fields and stalls where there were horses. They are mainly bred for meat. We came across sheep with a shepherd. Furthermore, there were nice things to see such as Santa Claus-dressed scarecrow.

In het pretpark

Toen we bij Popeye's Village aankwamen bleek het een groot verzameling decors die werden gebruikt voor de gewone film Popeye met hoofdrol door Robin Williams als een stoere zeeman. We gingen warm eten in de restaurant daar. Damien en Serge bestelden eend met bessensaus aangevuld met friet en salade. De oom van Popeye zou gek op eenden en probeerde hun te vangen om ze in hamburgers te verwerken zoals je in de tekenfilms zag. Het smaakte volgens hun erg goed. Ik nam genoegen met een vegetarische burger, smaakte ook niet slecht. Daarna bezochten we het pretpark, was veel kleiner dan de Disneyland. Het viel me op dat veel gebouwen nogal vervallen. De attracties waren ouboullig, niet up to date gemoderniseerd waren. Er was in de bioscoop alleen de film met Robin Williams te zien, geen oude en originele tekenfilms van Popeye waar ik zo dol op was. Wat een afknapper!

When we arrived at Popeye's Village it turned out to be a large collection of sets that were used for the regular movie Popeye starring Robin Williams as a tough sailor. We went for hot food in the restaurant there. Damien and Serge ordered duck with berry sauce supplemented with fries and salad. The uncle of Popeye would love ducks and tried to catch them to process them into hamburgers as you saw in the cartoons. They tasted very good according to them. I settled for a vegetarian burger, it didn't taste bad either. Then we visited the amusement park, it was much smaller than the Disneyland. I noticed that many buildings are rather dilapidated. The attractions were old fashioned, not up to date. There was only the movie with Robin Williams in the cinema, no old and original Popeye cartoons that I loved so much. What a letdown!

Terug naar huis

Terug bij Damien in zijn appartement deden we een dutje om ons klaar te maken voor wilde oudejaarsfeest. Toen het 10 uur 's-avonds werd, kleeden we ons om. Serge had heel mooi sjeik pak bij zich. We namen de bus die naar het busstation in La Valletta bracht. Soms reden de bussen voorbij onze halte omdat ze zo vol waren, zo druk was het. Gelukkig waren we ruim op tijd voor het vuurwerksfestijn. Bij het busstation namen we een hapje reuze stuk pizza, heel lekker zelfgemaakt voor 1 euro per stuk. We troffen Damien zijn collega's en kennissen en gingen we naar het park op de fort voor de beste uitzicht op vuurwerk die zou gelanceerd vanuit een vrachtschip in de haven. Dat beloofde erg veel. Maar het woei zo hard, dat het vuurwerkshow afgelast werd. Er waren nergens ander vuurwerk te zien doordat het in Malta verboden is om zelf vuurwerk af te steken.

Back at Damien's apartment we took a nap to get ready for a wild New Year's Eve party. When it was 10 o'clock in the evening, we changed our clothes. Serge had a very nice chic suit with him. We took the bus that brought to the bus station in La Valletta. Sometimes the buses drove past our stop because they were so full, it was that busy. Fortunately we were well in time for the fireworks festival. At the bus station we took a huge piece of pizza, very tasty homemade for 1 euro each. We met Damien's colleagues and acquaintances and went to the park on the fort for the best view of fireworks that would be launched from a cargo ship in the harbor. That promised a lot. But it blew so hard that the fireworks show was canceled. There were nowhere else fireworks to be seen because in Malta it is forbidden to light fireworks themselves.

In de Merchandise Street

Teleurgesteld liepen we naar het plein en we kochten wat blikken bier en fles wijn. Onze stemming werd beter toen we in het plein aan de Merchandise Street aankwamen. Er werd een spetterende live show gegeven van bekende Maltese popgroepen en zangers. Het was zo druk dat de massa mee bewoog met de ritme van de muziek. We bleven tot 2 uur 's-nachts tot de show afgelopen is. De meeste bars in La Valletta gingen dicht, behalve het uitgaanscentrum in St.Giljian, die bleven tot 5 tot 6 uur open. Daar wilden we er naar toe. Er reden gelukkig bussen alleen moet je de dubbele tarief betalen dan gewoonlijk.

Disappointed, we walked to the square and bought some cans of beer and a bottle of wine. Our mood got better when we arrived at the square on Merchandise Street. A spectacular live show was given by well-known Maltese pop groups and singers. It was so busy that the masses moved with the rhythm of the music. We stayed until 2 in the morning until the show ended. Most of the bars in La Valletta closed, except the St.Giljian entertainment center, which remained open until 5 am to 6 am. We wanted to go there. Luckily there were buses only you have to pay the double rate than usual.

"Afterparty"

De nachtbussen waren ook zo vol en deinde mee door het uitgelaten stemming van de passagiers. Toen we in St.Giljian aankwamen was het echt zo vol dat we niet vooruitkwamen in de massa. Ik vroeg Damien dat we beter moeten uitwijken voor de veiligheid. Damien wist waar er disco's waren die iets meer afgelegen zijn. Daar vierden we verder tot de sluitingstijd. We namen taxi via de Taxifly-app. Het duurde ca. 30 minuten doordat het op straat druk was. Die bracht ons naar de havenkant van Sliema waar er nog wat bars open waren. We bleven daar hangen ook tot de sluitingstijd. We namen een hapje bij de Siliciaans snackbar. Daar serveren ze ook ezelsvlees. Not done voor me, dus ik bestelde soort brood met worst op zijn Silicaans. Smaakte lekker. Toen gingen we zwalkend naar huis.

The night buses were also so full and caught up with the exuberant mood of the passengers. When we arrived in St. Giljian it was really so full that we couldn't get ahead in the crowd. I asked Damien that we should make better use of safety. Damien knew where there were discos that were a bit more remote. We celebrated there until the closing time. We took a taxi via the Taxifly app. It took about 30 minutes because it was busy on the street. It brought us to the port side of Sliema where some bars were still open. We also stayed there until the closing time. We took a bite at the Silician snack bar. They also serve donkey meat there. Not done for me, so I ordered a type of bread with sausage on its Silican. Tasted great. Then we went home, wandering.