Ukraine 01-01-2020 (4)

Nieuwjaarsdag in Kiev

New year's Day in Kyiv

Werd vroeg wakker en zag door het raam naar buiten dat de kiosk dicht was, zeker vanwege de nieuwjaarsdag. Shit, ik moest verder lopen naar een soort kruidenierswinkel aan de Velyka Zhytomyrska St. gaan. Ze worden vaak Produkti (продукті) genoemd en sommigen bevonden zich in de kelders en hebben ongeveer zelfde openingstijden bij onze supermarkten. Kocht zo te smaken iets wat gedateerde brood met beleg, doordat de verse brood niet gebakken werd. Koffie dronk ik ter plaatse op doordat het buiten koud was. Daarna keerde ik terug naar mijn hostel.

Woke up early and saw through the window that the kiosk was closed, especially because of New Year's Day. Shit, I had to walk on to a kind of grocery store on Velyka Zhytomyrska St.. They are often called Produkti (продукті) and some were in the cellars and have about the same opening times at our supermarkets. So tasted something like dated bread with toppings, because the fresh bread was not baked. I drank coffee on the spot because it was cold outside. Then I returned to my hostel.

Ik ging weer naar bed om uit te proberen slapen. Na een paar uur werd ik wakker en zag twee Oekrainese kamergenoten vertrekken. Ik keek in mijn smartphone welke toeritische attracties op nieuwjaarsdag open zijn. Helaas, de meeste waren gesloten, behalve de Holenklooster buiten het centrum van Kiev aan de rivier de Dniepr. Ik liep eerst naar het Maidan-plein om metro te nemen richting Dnipro. Liep langs het hoofdpostkantoor. Tot mijn vreugde was die open! Ging meteen naar de filatelie loket. Svitlana was er gelukkig niet, maar iemand anders. Ze legde me uit dat stempelen op 1 januari op zich niet toegestaan was, maar maakte voor me tot een uitzondering. De achterkant van mijn brief mocht wel gestempeld worden. Daarna mocht ik de brief zelf in de bus doen.

I went back to bed to try and sleep. After a few hours I woke up and saw two Ukrainian roommates leave. I checked my smartphone to see which tourist attractions are open on New Year's Day. Unfortunately, most were closed except the Cave Monastery outside the center of Kiev on the Dnepr River. I first walked to Maidan Square to take the metro to Dnipro. Walked past the main post office. To my delight it was open! Immediately went to the philately counter. Svitlana was fortunately not there, but someone else. She explained to me that stamping on 1 January was not allowed in itself, but made an exception for me. The back of my letter could be stamped. After that I was allowed to put the letter in the bus myself.

Ging daarna met de metro naar Dnipro. De metro stopte net na de tunnel op de brug aan de rivier de Dnjepr. Het Holenklooster lag boven aan de heuvel, dus te voet stevig klimmen door de paden waar de pelgrims moesten lopen. Alhoewel er bussen naar het klooster reden, toch vertrouw ik ze niet. De bussen zijn erg gedateerd uit het Sovjet-tijdperk, ze hebben geen informatie displays. De dooi deed intrede, sommige paden werden glad en modderig. (zie video pilgrims road)

Then went by metro to Dnipro. The metro stopped just after the tunnel on the bridge on the Dnieper River. The Cave Monastery was at the top of the hill, so you had to climb on foot through the paths where the pilgrims had to walk. Although buses went to the monastery, I do not trust them. The buses are very dated from the Soviet era, they have no information displays. The thaw started, some paths became slippery and muddy. (see video pilgrims road)

De pad richting de Holenklooster werd zonder van te voren aangegeven versperd die langs de holocaust-momument Holodomor voerde. De momument werd op dat moment opgeknapt. Toen zag ik de kerk van de Verlosser boven de heuvel staan. Ik probeerde te klauteren maar het was zo glibberig dat ik paar keer dreigde te vallen, gelukkig werden alleen mijn handen en schoenen vies. Met veel moeite kwam ik boven op.

The path towards the Cave Monastery was blocked without prior notice, which led past the Holocaust memorial Holodomor. The monument was refurbished at that time. Then I saw the Church of the Savior above the hill. I tried to climb but it was so slippery that I threatened to fall a few times, luckily only my hands and shoes got dirty. With a lot of effort I came up.

De hele kloostercomplex was ommuurd met uitzondering van een paar poorten die open waren. Gelukkig werd er op deze dag geen entree geheven maar het was eigenlijk beperkt te bezichtigen, maar ondanks die beperkingen was het bezoek meer dan waard. Bij het poort stonden aan de weerszijden verweerde muurschilderijen die gerestaueerd moesten worden. 

The entire monastery complex was walled with the exception of a few gates that were open. Fortunately no entrance fee was charged on this day, but it was actually limited to view, but despite those limitations, the visit was more than worth it. At the gate there were weathered wall paintings on both sides that needed to be restored.

De Holenklooster hoort bij een van 4 Lavra, een religieuze centra van de russische orthodoxe geloof, te vergelijken met de Vaticaan in Rome. Wilde heel dringend mijn blaas te legen, maar het was een echte martelgang. Om naar de WC te gaan moest ik flink een omweg maken door het complex. Toen ik dat bereikte bleek de toilet dicht! Ik zag een paar ouderen die teleurgesteld rond lopen. Dus nog een tijdje volhouden! Richting het kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods zag ik een reusachtig ei met vol spiegeltjes staan. (zie video mirror egg).

The Cave Monastery belongs to one of 4 Lavra, a religious center of the Russian Orthodox faith, comparable to the Vatican in Rome. I urgently wanted to empty my bladder, but it was a real torture. To go to the toilet I had to make a detour through the complex. When I achieved that, the toilet turned out to be closed! I saw a few elderly people walking around disappointed. So hold on for a while! In the direction of the Cathedral of the Dormitory of the Mother of God I saw a huge egg with full mirrors. (see video mirror egg).

Het kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods zag er van buiten prachtig uit en was open. Wat was het wondermooi van binnen alsof je je in de hemelse schatkamer bevond. Overal ornamenten met bladgoud, prachtige muurschilderijen met heiligen. Gelukkig mocht ik daar binnen foto's maken. Er is zelfs een oorspronkelijke kathedraal ingemesteld binnen in de huidige kathedraal.

The Cathedral of the Dormitory of the Mother of God looked beautiful from the outside and was open. What was the wonderful inside like you were in the heavenly treasure room. Everywhere ornaments with gold leaf, beautiful wall paintings with saints. Fortunately I was allowed to take photos inside. An original cathedral has even been installed inside the current cathedral.

Maar de plicht om te plassen roept, zij steeds luider. Buiten het kathedraal was er ander bord die naar een ander toilet wees, dan moest ik flink naar beneden lopen. Tot mijn opluchting was de toilet open. Piste de pisbak bijna helemaal vol. Kwam als ander mens van de toilet vandaan en ik wou de grotten op zoeken, maar er waren bijna geen wegwijzers die er op wezen. Vroeg aan de nonnen waar ik die grotten kon vinden met in het oekrains woord печери. Ze wezen me steeds andere kanten op totdat ik een jonge non op het lijf liep. Gelukkig was ze handig met haar smartphone, hoewel zij nauwelijks Engels kende. Zij heette Monja. Zij wilde me wel gidsen. Ik liep haar achterna door de galerijen tot we de ingang aankwamen. Toen moest ik een kaars kopen omdat het in de grotten stikdonker was. De gangen waren heel smal. Monja liep vooraan, en sloeg steeds een kruis en kuste de glazen doodskisten waar de mummies in prachtig gewaad lagen. Uit respect (het was ook verboden) maakte ik geen foto's. Mannen mochten geen hoofddeksel dragen, terwijl de vrouwen wel hoofdoeken en lange jurken moesten dragen. Foto hieronder is van Wikipedia.

But the duty to pee calls, albeit louder and louder. Outside the cathedral there was another sign pointing to another toilet, so I had to walk down considerably. To my relief, the toilet was open. Pissed the piss bin almost completely full. Came away from the toilet like a different person and I wanted to go to the caves, but there were almost no signposts to indicate it. Asked the nuns where I could find those caves with the Ukrainian word печери. They pointed me in different directions until I ran into a young nun. Fortunately she was handy with her smartphone, although she hardly knew any English. Her name was Monja. She wanted to guide me. I followed her through the galleries until we arrived at the entrance. Then I had to buy a candle because it was completely dark in the caves. The corridors were very narrow. Monja walked in the front, and always crossed herself and kissed the glass coffins where the mummies lay in beautiful robes. Out of respect (it was also forbidden) I did not take pictures. Men were not allowed to wear headwear, while women had to wear headscarves and long dresses. Photo below is from Wikipedia.

Bron: Wikipedia

Source Wikipedia

Het was echt als ware een soort doolhof, er waren weinig pijlen getekend daardoor liep je in een paar rondjes. Aan de uitgang van de grot bevond zich een kapel waar je de brandende kaars achter kon laten. Monja begeleidde me naar andere grot. We wisselden elkaar wat adressen uit. Zij zei dat ik het beste zelf alleen er heen ga om er zelf te ervaren. We namen afscheid van elkaar. Kochte weer een kaars en ging weer er op uit. Best eng maar ook spiritueel. Nadat ik weer uit de grot kwam ging ik terug naar het metrostation. Daarna vanaf het Maidan-plein naar de pub om bij te komen met paar flinke glazen oekraines bier. Daarna at ik friet met worst en salade bij het eetkraampje bij het Sofia-plein. Moe maar voldaan keerde ik terug naar het hostel. In mijn kamer betrapte ik een spookslaper. Ik wist dat er iemand boven op mijn bed lag te slapen maar wanneer ik wakker werd was hij gewoon foetsie. Het bleek gelukkig een aardige Oekrainese jongeman te zijn. Hij zei dat hij graag op rare tijden er op uit ging. Vandaar ik hem nog nooit zag en dat zijn bed nooit opgemaakt was. Daarna even bij de huiskamer waar Oksana sterke zwarte poederkoffie voor me maakte. Ik ging gewoon op tijd naar bed.

It was really like a kind of maze, there were few arrows drawn so you walked in a few laps. At the exit of the cave was a chapel where you could leave the burning candle. Monja guided me to another cave. We exchanged addresses with each other. She said that the best thing is to go there myself to experience it myself. We said goodbye to each other. Bought another candle and went out again. Quite scary but also spiritual. After I came out of the cave I went back to the metro station. Then from Maidan Square to the pub to recover with a few large glasses of Ukrainian beer. Then I ate fries with sausage and salad at the food stand at Sofia Square. Tired but satisfied, I returned to the hostel. I caught a ghost sleeper in my room. I knew that someone was sleeping on top of my bed but when I woke up he was gone. It turned out to be a nice Ukrainian young man. He said he liked going out at odd times. That is why I never saw him and that his bed was never made. Then I went to the living room where Oksana made strong black powder coffee for me. I just went to bed on time.